بیماری فلج مغزی یا CP به مجموعه ای از شرایط جسمانی اطلاق می شود که در آن حرکات عضلات با هم و سایر اعضا منطبق نبوده و به ناتوانی مغز در هماهنگی حرکات بدنی اشاره می کند. البته این شرایط می تواند هماهنگی و ارتباط سایر اعضای بدن مانند کنترل صحبت کردن، خوردن، حرکات مثانه و شکم و حتی تنفس را تحت تاثیر قرار دهد.
علل فلج مغزی
این حالت بیشتر در دوران نوزادی اتفاق افتاده و کودکان با این حالت به دنیا می آیند ولی علایم آن ممکن است تا قبل از 3 الی 4 سالگی خود را نشان دهند. می توان گفت علت این که نوزادان به این بیماری مبتلا می شوند آسیب هایی است که در دوران جنینی و تشکیل بافت مغزی در رحم مادر رخ می دهد اما این بدین معنا نخواهد بود که بعد از آن دیگر احتمال بروز این حالت وجود نخواهد داشت. این آسیب های مغزی ممکن است در حین فرآیند تولد و چند سال اول زندگی کودک به فلج مغزی منتهی شوند. گر چه هنوز به دقیق علت این بیماری مشخص نشده است ولی دانشمندان بر این باورند که برخی از علل می توانند زمینه را برای بروز این بیماری تشدید نمایند مانند:
- نرسیدن مقدار کافی از اکسیژن در طی فرآیند تولد نوزاد و زایمان
- وقوع جهش های ژنتیکی درطی فرآیند تشکیل مغز
- یرقان یا زردی نوزادی شدید و بدون درمان
- خونریزی مغزی
- ابتلا به عفونت های مغزی در اثر بیماری هایی مانند مننژیت و التهاب مغز
- ابتلای مادر باردار به عفونت هایی سرخک یا تبخال
- آسیب هایی که بر اثر صدمه به مغز ایجاد می شوند مانند تصادف
- نوعی آسیب که به دلیل تکان دادن شدید کودک به وجود آمده و با عنوان سندرم کودک تکان خورده مشهور است
علائم فلج مغزی
بسته به این که کدام بخش مغز تحت حالت فلجی قرار گرفته باشد شدت علائم و میزان آن ها نیز متفاوت خواهد بود. بنابراین نمی توان گفت تمامی افراد مبتلا به فلج مغزی علائم یکسانی را تجربه خواهند کرد. برخی از افراد تنها در گرفتن اشیا در دست مشکل داشته و برخی دیگر ممکن است در نشستن و حرکت کردن نیز دچار طیف گسترده تری از مشکلات باشند. به طور کلی برخی از علائم عمومی آن می توانند شامل موارد زیر باشند:
- ناتوانی و تاخیر در کسب عملکردهای حرکتی در دوران نوزادی مانند غلط خوردن، چهار دست و پا راه رفتن و یا به تنهایی نشستن
- تاخیر در یادگیری مهارت های دیگری هم چون صحبت کردن
- تفاوت در حجم عضلانی اندام های بدن مانند شلی یا سفتی عضلات بدن
- وجود برخی از حرکات غیر عادی مانند لرزش در بدن
- اسپاسم یا گرفتگی عضلانی
- نبود هماهنگی بین عضلات
- دشواری در راه رفتن و یا نشستن
- استفاده بیشتر از یک سمت بدن
- بروز برخی از ناتوانی های ذهنی و حتی نابینایی در برخی از افراد
درمان فلج مغزی
اگر چه درمان قطعی برای بهبود این شرایط وجود ندارد ولی برخی از درمان ها می توانند تا حدودی محدودیت های نسبی حرکت های افراد را بهبود بخشیده و احتمال بروز اختلالات دیگر را تا حد امکان کاهش دهند. از جمله این روش ها می توان به فیزیوتراپی، کار درمانی، گفتار درمانی و یا استفاده از برخی داروهای شل کننده عضلانی را نام برد.
شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از متخصص مغز و اعصاب ما نوبت بگیرید.