چرا برخی مردان به ارگاسم نمی‌رسند؟
تاخیر در انزال به حالتی گفته می‌شود که مدت زمان زیادی لازم است تا مرد از نظر جنسی تحریک شده و درنهایت دچار انزال و خروج مایع منی شود. برخی مردان مبتلا به انزال دیررس، ممکن است بطور کلی دچار انزال نشوند در این مقاله با موضوع ارگاسم در مردان آشنا می شویم .
انزال دیررس و یا ارگاسم نشدن، ممکن است موقتی باشد و یا یک مشکل همیشگی باشد. مصرف دارو، جراحی، و برخی بیماری‌های مزمن می‌توانند باعث تاخیر در ارگاسم شوند. درمان انزال دیررس به علت زمینه‌ای بستگی دارد.
در متن پیش رو قصد داریم به این سوال پاسخ دهیم که چرا برخی مردان دیر به ارگاسم می‌رسند و یا هرگز به ارگاسم نمی‌رسند.
در این مقاله می‌خوانید:
- فیزیولوژی ارگاسم مردانه
- آنورگاسمی چیست؟
- انواع آنورگاسمی
- علل آنورگاسمی
- تشخیص آنورگاسمی
- درمان آنورگاسمی
- کنار آمدن با آنورگاسمی
آنورگاسمی چیست؟
آنورگاسمی مردانه به حالتی گفته می‌شود که مرد حتی پس از تحریک جنسی هم نمی‌تواند ارگاسم شود. آنورگاسمی می‌تواند هر دو جنس را درگیر کند، با این حال در زنان شایع‌تر است. شیوع آنورگاسمی یعنی ارگاسم نشدن و یا تاخیر در ارگاسم در مردان حدود 8 درصد است؛ این مسئله در مردان جوان شایع‌تر است و با افزایش سن بیشتر می‌شود.
عوامل بسیار زیادی هستند که می‌توانند باعث ایجاد آنورگاسمی در مردان شوند؛ از علل فیزیولوژیک بدو تولد گرفته تا جراحی و عوارض داروها و علل روانی. بسته به علت زمینه‌ای، نوع درمان فرق می‌کند.
پیشنهاد مطالعه: تاثیرات انزال بر بدن مردان
فیزیولوژی ارگاسم مردانه
ارگاسم مردانه فرآیند پیچیده‌ای است. ارگاسم مردان چهار مرحله دارد که انزال آخرین مرحله آن است. با این که همه مردان به دنبال ارگاسم دچار انزال نمی‌شوند. ارگاسم مردانه از دو مسیر رخ می‌دهد: فعالیت جنسی (حس فیزیکی) و برانگیختگی (آگاهی شناختی) . ارگاسم با همکاری چندی هورمون، ارگان و مسیر عصبی رخ می‌دهد.
تستوسترون، هورمونی که در بیضه‌ها تولید می‌شود، نقش اصلی را ایفا می‌کند. این هورمون با تحریک احساس نیاز جنسی، باعث ایجاد برانگیختگی جنسی می‌شود که در ادامه می‌تواند به ارگاسم و انزال منجر شود. علاوه بر این عضلات ناحیه تناسلی، مقعد و پرینه نیز با یکدیگر همکاری می‌کنند تا درنهایت مایع منی از بدن خارج شود.
در طول ارگاسم، مرکز پاداش مغز با انتقال‌دهنده‌های عصبی مختلفی تحریک می‌شود که در نهایت به واکنش احساسی مرتبط با ارگاسم منجر می‌شود. هر یک از این مراحل اگر تحت تاثیر جسمی یا روانی دچار مشکل شوند، در مسیر ارگاسم صحیح اختلال ایجاد می‌شود.
انواع آنورگاسمی
دو نوع اصلی آنورگاسمی وجود دارد:
نوع اولیه: از ابتدای زندگی فرد دچار ارگاسم نمی‌شده
ثانویه یا موقعیتی: ارگاسم تنها تحت شرایط خاصی رخ می‌دهد؛ از قبیل سکس دهانی و یا خودارضایی.
علل به ارگاسم نرسیدن مردان
علل به ارگاسم نرسیدن مردان را می‌توان در دو گروه دسته‌بندی کرد؛ علل فیزیولوژیک و علل روانی.
علل فیزیولوژیک
- نداشتن مادرزادی رفلکس بولوبوکاورنوس که باعث انقباض اسفتکتر مقعد در زمان انزال می‌شود
- بیماری‌هایی از قبیل ام اس، نوروپاتی( آسیب عصبی) ناشی از دیابت یا فشار خون بالا
- هایپوگنادیسم( سطح پایین هورمون تستوسترون) و بیماری‌های هورمونی که باعث به هم خوردن تعادل هورمونی می‌شوند
- سندرم دم اسبی نوعی بیماری نادر که در آن ریشه‌های عصبی انتهای نخاع تحریک می‌شوند
- سومصرف مواد مخدر از جمله هروئین
- برخی داروهای تجویزی از قبیل داروهای ضدافسردگی، اعصاب و روان، ایپیوئیدها از قبیل فلوکستین و SSRI ها
علل روانی به ارگاسم نرسیدن مردان
- سلامت عمومی روان از قبیل اضطراب، افسردگی، و مشکلات حین رابطه
- اضطراب عملکرد جنسی، که مشکل شایعی در مردان است و با بالارفتن سن و بروز مشکلات نعوظ این مسئله بیشتر می‌شود
- نگرش منفی درمورد رابطه جنسی که ممکن است به دلیل مسائل اخلاقی و یا تجربیات ناخوشایند خانوادگی به ویژه در دوران کودکی باشد
- آسیب یا آزار جنسی
- برخی فوبیاهای خاص از قبیل هفو فوبیا( ترس از لمس شدن) یا جنوفوبیا( ترس از دخول)
- غم و اندوه به ویژه اندوه ناشی از دست دادن همسر
تشخیص آنورگاسمی در مردان
درمان آنورگاسمی در مردان به علت زمینه‌ای بستگی دارد؛ چنانچه با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنید بهتر است با پزشک خود در این باره مشورت کنید.
پزشک ابتدا شرح حال شما را می‌گیرد و در ادامه به معاینه شما می‌پردازد. او احتمالا درباره داروهای در حال مصرف و داروهایی که پیش از این مصرف کرده اید از شما می‌پرسد. او همچنین برای شناخت توع آنورگاسمی از شما درمورد زمان شروع این مسئله سوال می‌کند.
براساس شک بالینی پزشک، ممکن است برایتان آزمایش درخواست کند و یا شما را به یک متخصص ارجاع دهد؛ این متخصص ممکن است اوررولوژیست باشد- برای ارزیابی مشکلات فیزیولوژیک و جسمی- و یا روانپزشک باشد – برای ارزیابی مشکلات اعصاب و روان- و یا ممکن است برای ارزیابی هر دو مورد شما را به هر دو آن‌ها ارجاع دهد.
آزمایشاتی که برای ارزیابی آنورگاسمی در مردان درخواست می‌شود، شامل موارد زیر است:
- آزمایش خون که برای ارزیابی عملکرد غدد و اندازه گیری سطح هورمون‌ها درخواست می‌شود؛ از جمله هورمون تستوستورون؛ هورمون تحریک کننده تیروئید، پرولاکتین و هورمون‌های تحریک‌کننده تستوستورون.
- بایودسیومتری که برای ارزیابی میزان حس آلت تناسلی انجام می‌شود؛ زیرا ممکن است به دلیل عوارض بیماری‌هایی از قبیل دیابت حس این ناحیه کم شده باشد.
- پاسخ سمپاتیک پوستی ناحیه تناسلی
- تست رفلکس ساکرال که برای معاینه شاخه‌های حسی و حرکتی عصب پودندال( عصیی که که حس ناحیه تناسلی خارجی، مقعد و پوست اطراف آن را حمل می‌کند.) انجام می‌شود
درمان آنورگاسمی
نمی‌توان یک درمان مشخص برای این مشکل درنظر گرفت؛ درمان کاملا وابسته به علت زمینه‌ای است. با این حال برخی پروتکل‌های درمانی خاص وجود دارند که در موقعیت‌های به خصوص مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ از جمله:
- اگر آنورگاسمی به دلیل عوارض ناشی از مصرف یک داروی خاص است، مصرف دارو قطع شود و یا با داروی دیگری جایگزین شود.
- در مشکلات هورمونی تجویز تستستورون می‌تواند کمک‌کننده باشد.
- در صورتی که افسردگی، اضطراب و مشکلات روانی باعث به وجود آمدن آنورگاسمی شده اند جلسات تراپی و یا در صورت لزوم مصرف داروها می‌تواند کمک‌کننده باشد. اگر دارویی برای این مورد تجویز شد، باید دقت شود که ممکن است خود باعث تحریک ضعف عملکرد جنسی شود.
- روان‌درمانی نیز می‌تواند در مواردی که آنورگاسمی با مشکلات روحی و روانی به ویژه تجربه ناخوشایند جنسی یا غیرجنسی مرتبط است، کمک‌کننده باشد. زوج‌درمانی نیز در این موارد می‌تواند کمک‌کننده باشد.
- سکس تراپی هم می‌تواند کمک‌کننده باشد.
- از آن جایی که برخی عقیده دارند نقطه جی مردان در محل پروستات قرار دارد، تحریک غده پرستات در طول رابطه جنسی از طریق وارد کردن انگشت به داخل مقعد می‌تواند مفید باشد.
توجه کنید داروهایی از قبیل ویاگرا برای مردانی مناسب است که دچار اختلال نعوظ هستند و به واسطه این دارو جریان خون در محل آلت تناسلی بیشتر می‌شود؛ اما این دارو کمکی به افزایش میل جنسی و یا تحریک ارگاسم نمیکند.
کنار آمدن با آنورگاسمی
آنورگاسمی در مردان مثل هر ناتوانی جنسی دیگری می‌تواند اثرات ویژه ای بر روی نارضایتی جنسی، سلامت جسمی، روانی و احساسی هم مرد و هم شریک جنسی مرد بگذارد. نکته مهم این است که به جای این که از این مسئله شرمگین باشید یا آن را همانگونه که هست بپذیرید، دنبال درمان بروید تا با تشخیص صحیح مسئله برطرف شود.
اگر تحت جراحی رادیکال پروستاتکتومی قرار گرفته باشید، دچار جراحت شدید به لگن شده باشید و یا در مراحل پیشرفته بیماری ام اس قرار دارید، ممکن است درمان مناسب برایتان وجود نداشته باشد. بهترین راه این است که میل جنسی را بدون رسیدن به ارگاسم در خود تقویت کنید روانپزشک یا سکس تراپیست می‌تواند در این زمنیه شما را راهنمایی کند.
جمع بندی
آنورگاسمی یا به ارگاسم نرسیدن مردان می‌تواند در هر سنی هم برای خود مرد و هم برای شریک جنسی‌اش سخت و آزاردهنده باشد. از آن جایی که این مسئله می‌تواند علل بسیار زیاد متنوعی داشته باشد، گاها تشخیص علت آن برای پزشک دشوار است.
اغلب به محض تشخیص علت زمینه‌ای، درمان مناسب هم پیدا می‌شود و درصورت دریافت درمان مناسب، مشکل برطرف می‌شود.
شما می‌توانید با استفاده از سامانه طبینجا، بصورت آنلاین از متخصصین اورولوژی ما نوبت بگیرید.