روش های درمان افسردگی

درمان زیستی

به دلیل اینکه از تاثیر عوامل زیستی بر اختلال های خلقی قویا حمایت شده است، افراد مبتلا به این اختلال اغلب تحت درمان هاي تنی قرار می گیرند. داروهای ضد افسردگی رایج ترین نوع درمان تنی براي افراد افسرده است و لیتیوم دارویی است که وسیعا براي افراد مبتلا به اختلال دو قطبی تجویز می شود. رایج ترین داروهایی که براي درمان افسردگی مصرف می شوند، دارو های ضد افسردگی سه حلقه ایی، بازدارنده های مونوآمین اکسیداز (MAOIS ) و بازدارنده های جذب مجدد گزینشی سروتونین (SSRIS ) هستند. داروهای ضدافسردگی دیر اثر می کنند، بین 2 تا 6 هفته قبل از اینکه نشانه های درمانجو شروع به از بین رفتن کنند. بعد از اینکه افسردگی فروکش کرد معمولا به درمانجو توصیه می شود مصرف دارو را به مدت 4 تا 5 ماه ادامه دهد و درمانجویانی که تاریخچه دوره های افسردگی مکرر و شدید دارند باید به مدت طولانی تری آن ها را مصرف کنند. دارو برای برخی افراد مبتلا به اختلال های خلقی یا بی تاثیر است یا نشانه هایی را که شدید و مهلک هستند به کندی برطرف می کند. متخصص بالینی در مواردی که افسردگی توانکاه است درمان با تشنج برقی ECT را توصیه می کند. این درمان به خصوص براي افراد بالای 60 سال استفاده می شود شاید به این علت که تعدادی از درمان های دیگر امتحان شده و چون بی تاثیر بوده اند، کنار گذاشته شده اند. معمولا ECT در مورد افراد افسرده یک روز در میان شش تا هشت بار اجرا می شود تا اینکه خلق آن ها به حالت عادی برگردد. نور درمانی مداخله دیگری برای افراد افسرده ایی است که در نتیجه تغییرات فصلی به افسردگی دچار می شوند. قرار دادن افراد افسرده در معرض نورهای خاص به هنگام زمستان می تواند نشانه های افسردگی را تسکین بخشد. در یک مدل نور درمانی برای افراد مبتلا به افسردگی فصلی، از روش (تحریک سپیده دم) استفاده می کنند به این صورت که آن ها را هر روز صبح در طول زمستان به مدت 2 ساعت در معرض نور شبه سپیده دم قرار می دهند.

درمان روان شناختی

رفتار درمانی با توجه به کیفیت و دامنه فعالیت ها و تعامل های اجتماعی در زندگی درمانجو انجام می شود. آموزش مهارت های اجتماعی خاص به درمانجو، کمک به او برای تغییر دادن محیطش و ترغیب کردن وي به انجام دادن فعالیت هایی که به برگرداندن خلق متعادل کمک می کنند. همچنین از بین فعالیت هایی که درمانجو در حالت عادی از آن ها لذت می برد میتوان انتخاب کرد. افراد افسرده اغلب اهداف غیر واقعی دارند و نمی توانند به آن ها برسند. درمانگر تکالیف خانگی منظمی را به درمانجو می دهند که به او کمک می کنند تغییرات رفتاری تدریجی ایجاد کند و احتمال موفقیت را افزایش دهد و به دنبال آن تقویت شود. این تقویت ها می توانند خوردن یک غذای دلخواه و.. باشند. شناخت درمانی به بیمار می اموزد که افسردگی از تفکر معیوب حاصل می شود بنابراین فرد باید افکار کژکار را شناسایی و کنترل کند و بیاموزد که چگونه افکار منطقی تری را جایگزین کند. خانواده درمانی شرایطی را مهیا می کند که اعضای خانواده بتوانند از تجربیات فرد مبتلا آگاه شوند و روش هایی را براي برخورد کردن با او در چارچوب سیستم فراهم آورند.

پیشنهاد مطالعه: بیماری‌های شبیه به افسردگی

شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از روانشناس ما نوبت بگیرید.