بی اشتهایی عصبی چیست؟ ارتباط مشکلات اشتها و اضطراب

ارتباط بین استرس و اشتها هنوز به طور کامل درک نشده است. واکنش هر فردی به استرس متفاوت است، اما تعداد قابل توجهی از مبتلایان به اضطراب اذعان دارند که استرس نه تنها در اشتهای آنها بلکه در نحوه لذت بردن از غذایشان نیز تغییراتی ایجاد می کند.

در ظاهر، مسائل مربوط به اشتهای ناشی از اضطراب ممکن است بصورت مشکل جدی به نظر نرسند. اما در واقعیت بی اشتهایی عصبی مشکلی جدی است. غالباً روشی که افراد رژیم غذایی خود را در پاسخ به استرس و یا اضطراب تغییر می‌دهند، تأثیر پایین‌دستی بر پیامدهای اضطراب طولانی‌مدت آنها دارد. اگر در حال حاضر از مشکلات اشتهای ناشی از اضطراب رنج می برید، باید برای حل آنها تلاش کنید.

انواع مشکلات اشتها ناشی از اضطراب

مشکلات اشتها هرگز یک نشانه اولیه برای بیماری نیستند. باید عامل دیگری به آن مرتبط باشد. در واقع، اکثر مردم حتی متوجه بروز تغییرات جزئی و در نهایت قابل توجهی در رژیم غذایی خود به نمی شوند. درعوض، این افراد بر این باورند که در دوره‌های استرس و یا اضطراب به شکلی متفاوت غذا می‌خورند یا ممکن است اصلا متوجه زمان غذا خوردن نشوند.

تغییرات متعددی در اشتهای هر فرد ممکن است رخ دهد، اما رایج‌ترین آنها عبارتند از:

1. مصرف بیشتر مواد غذایی: برخی افراد هنگام اضطراب اشتهای بیشتری را تجربه می کنند.
2. بی اشتهایی عصبی: برخی دیگر گرسنگی و تشنگی بسیار کمتری را همراه با اضطراب تجربه می کنند.

اشتهای غذا خوردن را نباید با هضم غذا یا مشکلات مرتبط با آن اشتباه گرفت. اضطراب می تواند باعث مشکلات گوارشی شود، اما اینها معمولاً به دلایلی غیر از کم یا زیاد خوردن ایجاد می شوند.

علت غذا خوردن زیاد ناشی از اضطراب

به نظر می رسد برخی افراد همیشه هر زمان که استرس دارند مستقیماً سراغ غذا می روند. در حالی که کاملاً مشخص نیست که چه چیزی باعث بروز این پدیده می شود، دلیل غذا خوردن به خوبی شناخته شده است. برای برخی، غذا خوردن با احساس راحتی و به طور کلی خوب بودن همراه است. این شرایط با موجی از انتقال دهنده های عصبی مثبت مانند دوپامین همراه است که آغاز کننده گرما و لذت کلی در بدن هستند. زمانی که فردی غذا می‌خورد، مغزش دوپامین بیشتری ترشح می‌کند در نتیجه احساس بهتری پیدا می‌کند.

بنابراین غذا خوردن به عنوان یک مکانیسم مقابله ای عمل کرده و هر زمان که فرد دچار استرس می شود، معمولاً با احساس گرسنگی در بدن او همراه می گردد. از آنجایی که این دو میل با هم در ارتباطند، در نتیجه باعث آغاز شرطی سازی در شما می شوند تا شما به این باور برسید که غذا خوردن علائم استرس را کاهش می دهد. در نهایت، بدن شما غذا خوردن را به عنوان راه حل استرس و یا اضطراب تلقی می کند. اغلب اوقات، حتی اگر گرسنه نباشید، این احساس شرطی ادامه می یابد.

علت بی اشتهایی عصبی ناشی از اضطراب

این که چرا مردم کمتر غذا می خورند از دلایل با وضوح کمتری برخوردار است، اما مطمئناً یک علامت رایج اضطراب به حساب می آید. این نظریه بیشتر مطرح می‌کنند که علم پشت گرسنگی کاهش یافته همراه با اضطراب حول محور حفظ اسیدهای اضافی معده چرخیده و احساس سیری طولانی‌تری را ایجاد می‌کند. هنگامی که بدن احساس سیری می کند، سیگنال هایی که به طور معمول گرسنگی را آغاز می کنند به مغز نمی رسند.

اما تنها این عامل باعث بی اشتهایی عصبی نمی شود بلکه سروتونین، یک انتقال دهنده عصبی که خلق و خو را تنظیم می کند، هم در اضطراب و هم در احساس گرسنگی نقش دارد. افراد مبتلا به اضطراب معمولاً مشکلاتی در حفظ سطح مناسب سروتونین دارند و ممکن است این یکی از عوامل متعددی باشد که باعث از دست دادن اشتهای افراد در لحظات استرس زا یا مضطرب می شود.

اما به نظر بعید است که تنها سروتونین علت بروز این حالت باشد. بسیاری از هورمون ها و انتقال دهنده های عصبی مختلف با اضطراب، هضم غذا و گرسنگی مرتبط هستند. هر یک یا هر سه مورد ممکن است در برقراری ارتباط با مغز شما نقش داشته باشد که نیازی به خوردن آن ندارید، در حالی که واقعا گرسنه هستید.

در نهایت، این احتمال وجود دارد که ترکیبی از عوامل ذهنی به عنوان علل مهم در بی اشتهایی عصبی نیز نقش داشته باشند. بسیاری از افراد مبتلا به اضطراب ساده بیش از حد در ذهن خود روی غذا خوردن تمرکز کنند. همچنین اگر در هنگام گرسنگی به بدن خود پاسخ ندهید، ممکن است بدن شما در نهایت سیگنال نیاز به غذا خودن را ارسال نکند. در نهایت، فراموش نکنید که برخی از افراد در واقع حالت تهوع را در نتیجه اضطراب تجربه می کنند، که ممکن است ناخواسته غذا خوردن را با افکار یا تجارب منفی مرتبط نمایند. احتمالاً ترکیبی از همه این عوامل در ایجاد بی اشتهایی عصبی نقش ایفا می کنند.

انواع مشکلات اضطرابی تاثیرگذار بر اشتها

برخی از افراد ممکن است تصور کنند که تغییرات اشتهایی باید کمترین نگرانی آنها باشد. به هر حال، مدیریت روزانه خود اضطراب به اندازه کافی سخت است. ما در اینجا هستیم تا به شما بگوییم که هرگونه تغییر در اشتهای شما مشکل ساز است، نه تنها برای سلامتی بلکه برای مدیریت اضطراب فعلی شما.
علاوه بر این هر گونه تغییرات غذا خوردن از زیاد تا کم، سلامت بدنی را تحت تاثیر قرار می دهد. خوردن بیش از حد می تواند شما را مستعد اضافه وزن کند. غذا خوردن خیلی کم هم می توان دریافت کافی مواد مغذی برای عملکرد صحیح بدن را با دشواری مواجه سازد. علاوه بر این مشکلات رایج، اشتهای شما می تواند بر اضطراب کلی تان تأثیر بگذارد:

خستگی و انرژی

یک مشکل رایج، تغییر اشتها و اضطراب است که می تواند بر سطح انرژی تأثیر بگذارد و باعث خستگی شود. پرخوری ها اغلب شما را بیش از حد خواب آلود و بدون انرژی می کنند. افراد کم غذا، کالری و مواد مغذی کافی را برای حفظ انرژی مصرف نمی کنند. هر دو طیف افراد از خستگی قابل اصلاحی رنج می برند، که مقابله با استرس و یا اضطراب را برای ذهن و بدن آنها دشوارتر می کند.

سلامت عمومی

سلامت عمومی شما نقش فوق العاده مهمی در مقابله با اضطراب ایفا می کند. کسانی که بیش از حد غذا می خورند اغلب متوجه آسیب سلامت عمومی خود می شوند. دریافت کالری اضافی باعث ایجاد فشارهای فیزیکی بی موردی بر روی بدن مانند سخت تر کار کردن قلب، فشار بیشتر بر مفاصل و غیره می شود. افرادی که کم خوری می کنند ممکن است از افزایش ضربان قلب، اختلال متابولیسم، کاهش توانایی مبارزه با عفونت ها و غیره رنج ببرند. این استرس ها فقط به تشدید اضطراب شما کمک می کند. هر زمان که سلامت عمومی شما کاهش یابد، اضطراب شما با آن بدتر می شود.

هایپرونتیلاسیون یا اکسیژن بالا

چاقی همچنین به دلیل عدم توانایی دیافراگم در فشار دادن کامل یا انقباض و اجازه انبساط کامل یا گشاد شدگی ریه، تمایل به ایجاد تهویه بیش از حد دارد. در نتیجه، مجبور می شوید نفس های کوتاه تر و کم عمق تر بکشید که با گذشت زمان می تواند باعث ورود هوا شود. هایپرونتیلاسیون هم می تواند باعث حملات پانیک یا اضطرابی شود و هم از علائم آن باشد.

کمبود مواد مغذی

کسانی که کالری کافی مصرف نمی کنند می توانند رژیم غذایی خود را به شیوه هایی تغییر دهند که کمبود مواد مغذی را تسریع کند. برخی از ویتامین ها و مواد معدنی وجود دارد که با اضطراب مرتبط هستند. به عنوان مثال، سطوح پایین منیزیم و ویتامین B12 هر دو احتمالاً علائم اضطراب را بدتر می کنند. کمبود مواد مغذی عمومی ممکن است منجر به احساسات فیزیکی غیرعادی شود که ممکن است خطر حملات پانیک را افزایش دهد.

صرف نظر از همه این دلایل، نکته کلیدی در اینجا استرس است. هر چیزی که به هر طریقی به بدن شما استرس وارد کند، خواه هضم بیش از حد غذا باشد یا دریافت نکردن ویتامین ها و مواد معدنی کافی، باعث ایجاد اضطراب مفرط در بدن شما می شود. ممکن است به طور خاص باعث اضطراب نشود، اما کاهش علائم اضطراب را دشوارتر می کند.

درمان بی اشتهایی عصبی

خوردن غذاهای سالم در زمان ها و وعده های مناسب ساده ترین راه حل برای اطمینان از این است که رژیم غذایی شما تحت تاثیر اضطراب شما قرار نمی گیرد. اگر از پرخوری رنج می برید، سعی کنید از خرید هر چیزی که می تواند به عنوان وسوسه ای برای خوردن ناشی از استرس استفاده شود، خودداری کنید. به عنوان مثال اگر بستنی در خانه ندارید، قادر به خوردن آن نخواهید بود.

افراد کم غذا باید یادآوری های منظمی برای خود تنظیم کنند تا از مصرف مناسب غذا اطمینان حاصل کنند. هنگام صبحانه، ناهار و شام زنگ هشدار به صدا درآید و سپس خود را به خوردن وعده های غذایی خوب و متعادل تشویق کنید. وقتی واقعاً هوس ندارید، خودتان را مجبور به خوردن نکنید. اما اگر تکمیل یک وعده غذایی بزرگ خیلی دلهره آور به نظر می رسد، روی خوردن میان وعده های کوچک و سالم کار کنید. در این صورت، تنقلات را بیشتر از غذاهای با اندازه کامل خواهید خورد.

منبع

اگر استرس باعث بروز بی اشتهایی عصبی در شما شده، می توانید در این باره با متخصصین روانپزشکی طبینجا بصورت آنلاین مشورت نمایید.