علائم بیماری پلی میوزیت

پلی میوزیت جزو دسته بیماری های التهابی سلول های عضلانی شناخته می شود. این بیماری بسیار نادر است و تاکنون هیچ درمان شناخته شده ای برای آن یافت نشده است. این بیماری از لحاظ دردهای عضلانی و درد به آرتریت شباهت داشته و به نوعی آرتریت یا التهاب مفصلی می باشد. 

علل

بیماری پلی میوزیت به دلیل التهابی بودن به اختلالات سیستم ایمنی و فرآیندهای التهابی ناشناخته مربوط می شود. اما این که دقیقا چه عاملی باعث بروز این التهابات خود به خودی در محل عضلات و مفاصل می باشد، هنوز به طور دقیق شناخته نشده است. بیشتر افراد مبتلا به این بیماری در سنین 30 تا 60 سال بوده اند و احتمال بروز پلی میوزیت در مبتلایان به سایر بیماری های التهابی مانند لوپوس و آرتریت روماتوئید بیشتر است.  لازم به ذکر است که بیماری های التهابی در میان زنان بیشتر از مردان شایع تر است. 

علائم بیماری پلی میوزیت

همانطور که گفته شد شاخصه این بیماری، درد های عضلانی و تورم می باشد. یکی دیگر از علائم بیماری پلی میوزیت این است که مفاصل درگیر در آن مربوط به نواحی نزدیک به تنه می باشند. بنابراین احتمال این که مفصل زانو دچار درد و علائم ناشی از این بیماری گردد، کمتر است. شانه ها، ناحیه بالای آرنج، گردن، ران و لگن از جمله مفاصلی هستند که ممکن است تحت تاثیر علائم پلی میوزیت قرار بگیرند.  عضلات متاثر از پلی میوزیت به مرور دچار کم کاری و ضعف گردیده و به نوعی آتروفی می شوند. تحلیل عضلانی برخی از اندام ها و نواحی خود می تواند شرایط دیگری را برای افراد رقم بزند. به عنوان مثال برخی از افراد مشکلاتی را در فرآیند بلع گزارش داده اند. سایر علائم معمول پلی میوزیت عبارتند از:

• خستگی
• ضعف عضلانی
• تب
• درد مفصل

تشخیص بیماری پلی میوزیت

رشد نسبی این بیماری و علائم آن آهسته می باشد بنابراین اکثر افراد در مراحل اول بیماری متوجه تغییرات بدنی در خود نشده و این بیماری بدون تشخیص رها می گردد. از طرفی روش های تشخیص دقیق و منحصر به این بیماری وجود ندارد بنابراین پزشکان معمولا براساس معاینات و سابقه بالینی تا حدودی تشخیص اولیه داده و از آزمایشاتی هم چون آزمایش خون (برای شناسایی افزایش آنزیم های عضله مانند کراتین فسفو کیناز)، بیوپسی عضلانی از اندام تحلیل رفته و تست الکترومیوگرافی برای تشخیص دقیق تر کمک می گیرند.  آزمایش الکترومیوگرافی یا EMG آزمایشی است که در آن الگوهای پالس یا ضربان های الکتریکی در بافت عضلانی اندام مورد بررسی قرار می گیرد. 

درمان بیماری پلی میوزیت

این بیماری درمان شناخته شده ای ندارد و درمان های دیگر معمولا روند پیشرفت بیماری را کند نموده و در برخی از موارد علائم حاصل از آن را کاهش می دهند. از این جمله این درمان ها می توان به موارد زیر اشاره نمود:

• داروهای استروئیدی که معمولا برای کاهش التهاب و ورم عضلانی تجویز می شوند.
• داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی که برای کاهش بروز التهابات خود به خودی در بدن تجویز می گردد.

البته برخی از درمان های کمکی مانند فیزیوتراپی و گفتار درمانی تا حدودی عضلات این نواحی را تقویت نموده و روند تحلیل اندام ها را کاهش می دهند. 

شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از پزشک متخصص ما نوبت بگیرید.