کوریوآمنیوتیت که گاهی اوقات عفونت و التهاب داخل مایع آمنیوتیک نیز شناخته می شود نوعی عفونت باکتریایی جدی است که می تواند زنان باردار را تحت تاثیر قرار دهد. این وضعیت می تواند در دوران بارداری و قبل از پاره شدن کیسه آب یا بعد از زایمان رخ دهد.
کوریوآمنیوتیت چیست؟
این عفونت قادر است هر بافت اطراف جنین را متاثر کند از جمله:
- جفت
- کوریون (غشای خارجی)
- آمنیون (غشای داخلی)
- مایع آمنیوتیک
این شرایط 1 تا 5 درصد تمامی زایمان ها را در برگرفته، اما می تواند 40 تا 70 زایمان های پیش از تولد را نیز شامل شود. بنابراین غالبا یکی از دلایل زایمان های پیش از تولد به حساب می آید. در صورتی که این شرایط بدون درمان رها گردد، می تواند هم برای مادر و هم جنین او تهدید کننده حیات محسوب شود.
علت کوریوآمنیوتیت
این شرایط توسط عوامل باکتریایی ایجاد می شود. معمولا این باکتریها به لحاظ گونه ای متفاوت هستند، بنابراین باکتری های پلی میکروبیال نامیده می شوند. این عوامل میکروبی می توانند باکتری های مرسوم مسیر گوارشی، مجاری ادراری یا از منابع بیرونی باشند.
گونه های مرسوم باکتریایی باعث ایجاد این وضعیت می شوند عبارتند از:
- اکلای
- استرپتوکوکوس گروه B
- اوره آ پلاسما
- مایکوپلاسما هومینیس
برخی از این عفونت ها ممکن است در واژن یا مقعد شروع شده و به درون رحم منتشر گردند. از طرفی این شرایط به دنبال کشیدگی یا پارگی در خود رحم نیز می تواند آغاز شود.
عوامل خطر
بهتر است به این موضوع توجه داشته باشید که تمامی زنان در معرض ابتلا به این شرایط هستند. سن، شرایط جسمانی، شرایط سلامتی و سبک زندگی جزو مواردی هستند که می توانند ریسک ابتلای به این شرایط را دو چندان کنند.
دلایلی که ریسک ابتلای به این شرایط را بیشتر می کنند عبارتند از:
- پاره شدن کیسه آب قبل از بارداری
- حاملگی طول کشیده قبل زایمان
- معاینات واژینال زیاد در طول دوره بارداری
- ابتلا به عفونت های منتقله از راه جنسی
- ابتلا به عفونت های جداگانه واژینال، ادراری یا جفت
- داشتن اولین بارداری
- داشتن دهانه رحم کوچک
- مصرف دارو، تنباکو یا الکل
- دومین بارداری خود را سپری می کنید و در اولین بارداری این شرایط را تجربه کرده اید.
- بی حسی اپیدورال طی زایمان داشته اید.
- شما در طول زایمان، نظارت داخل جنینی را طی کرده اید.
- مبتلا به نقص ایمنی هستید.
علائم اولیه
گاهی اوقات زنان قادر به توصیف واضح این شرایط نیستند، به ویژه اگر دوران اولیه بارداری خود را سپری کنند. در اکثریت موارد، شایع ترین علائم آن تب مداوم بالا است. نشانه ها و علائم دیگر م تواند شامل موارد زیر باشد:
- تپش قلب بالا (بالای 100 ضربه در دقیقه)
- ضربان قلب سریع در جنین (بالای 160 ضربه در دقیقه)
- کشیدگی رحم
- تعریق
- بوی بد ترشحات مایع
تشخیص
پزشکان زنان قادر به تشخیص راحت این وضعیت هستند. معمول ترین روش برای تشخیص این وضعیت از طریق ارزیابی بالینی علائم و نشانه های بیمار است. پزشک ممکن است آزمایش کشت خون و ادرار را بدین منظور درخواست نماید. این تست ها حضور باکتری ها در بدن را ارزیابی می کنند.
شمارش خون کامل یا (CBC) روشی است که از آن برای شمارش سلول های سفید خونی و دیگر مارکرها استفاده می شود.
در طول انجام این تست ها پزشک ممکن است آزمایش کشت مایع آمنیوتیک و سونوگرافی را نیز درخواست نماید. البته این حالت در صورتی امکان پذیر است که کیسه آب از قبل پاره شده باشد.
درمان کوریوآمنیوتیت
این شرایط عفونت جدی است که به اقدامات فوری درمانی نیاز دارد. داروهای آنتی بیوتیکی مهم ترین گزینه های درمانی برای تحت کنترل درآوردن این شرایط هستند. این داروها ممکن است از طریق داخل وریدی به بدن وارد شوند. به منظور کاهش دمای بدن نیز ممکن است استامینوفن برای مادر تجویز شود.
در صورتی که داروهای آنتی بیوتیکی برای مادر باردار تجویز شوند، احتملا نیازمند تکمیل دوره درمانی حتی بعد از بارداری نیز خواهند بود.
عوارض کوریوآمنیوتیت
برخی از عوارض بالقوه این شرایط برای مادر و جنین شامل موارد زیر می گردند:
- خونریزی بعد زایمان
- لخته خون در پا
- زخم های رحمی
- اندومتریت
- سپسیس
جنین ممکن است عوارض کوتاه مدت یا بلند مدتی را به دنبال این شرایط تجربه نماید:
- سپسیس
- مننژیت
- پنومونی
- تشنج
- فلج مغزی
- بیماری ریوی
- عملکرد مغزی ناقص
اگر عفونت طولانی مدت قبل از تشخیص پزشک منتشر شود، بارداری ممکن است به سقط جنین یا مرگ بعد از زایمان ختم گردد.
پیشگیری
گاهی اوقات می توان از این شرایط پیشگیری کرد و در برخی موارد هم علی رغم انجام اقدامات محافظتی به این شرایط مبتلا شد.
ارزیابی های روتین می توانند التهاب واژن یا نشانه های اولیه عفونت را تشخیص بدهند. در طی ماه های آخر بارداری پزشک ممکن است آزمایش های خونی را برای ارزیابی عفونت های رحمی درخواست نماید.
در طول زایمان، زمانی که معاینات واژینال کمتری انجام می دهید و از نظارت داخلی جنین استفاده نمی کنید، شانس ابتلا به عفونت کمتر می شود.
در صورت بروز هر یک از علائم و نشانه های فوق، با پزشک خود تماس بگیرید تا یک زمان ویزیت برای شما تعیین کند. معاینات منظم می تواند به شما کمک کند از بارداری و زایمان سالم و بدون عارضه لذت ببرید.
چنان چه از تب بالای مداوم در دوران بارداری رنج می برید، بهتر است این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید. متخصصان زنان و زایمان طبینجا آماده پاسخگویی آنلاین به سوالات شما هستند.
