آیا من افسرده ام؟
افسردگی بیماری خاموشیست که همه جهات زندگی ما را تحت شعاع خود قرار می دهد. این بیماری بر احساس، افکار و حتی عملکرد ما تاثیر دارد اما خوشبختانه قابل درمان است. افسردگی می تواند مانع از لذت بردن از زندگی و چیزهایی که قبلا لذت می بردیم، بی انگیزگی و حتی بسیاری از علایم جسمانی شود که در نهایت باعملکرد فرد تداخل می کند. در موارد شدید، در صورت عدم درمان می تواند فرد را به سمت مرگ سوق دهد. بسیاری از افراد بدون اینکه بدانند مبتلا به افسردگی هستند، برای کاهش دردهای جسمانی خود به دنبال داروها و درمان های مختلف می گردند واما نمی دانند ریشه بسیاری از درد های فیزیکی آنها افسردگیست.
به همین دلیل است که گفته می شود افسردگی یک بیماری خاموش است. طبق آمار سازمان بهداشت جهانی حدودا ۲۵% جمعیت جهان با بیماری افسردگی دست و پنجه نرم می کنند( یعنی از هر ۴ نفر یک فرد به افسردگی مبتلاست). بسیاری از مبتلایان افسردگی، هیچگاه باور نمی کنند که روزی افسردگی گریبانشان را بگیرد.
علایم بیماری افسردگی بسیار متنوع هستند و می توانند خفیف باشند بطوری که فرد اصلا متوجه بیماری خود نشود و یا بسیار شدید باشد بطوریکه کاملا زندگی فرد را مختل کنند.
علایم عمده شامل
۱. احساس غمگینی و داشتن خلق افسرده
۲.از دست دادن علاقه به کارها و چیزهایی که زمانی علاقه مند بوده است
۳. تغییر در اشتها بصورت کاهش و یا افزایش اشتها
۴.اختلال در به خواب رفتن و یا پر خوابی
۵. از دست دادن انرژی و احساس خستگی
۶. احساس گناه و بی ارزش بودن
۷.اختلال در فکر کردن و یا تمرکز کردن و ناتوانی در تصمیم گیری
۸.افزایش فعالیت فیزی بی هدف و یا کاهش سرعت حرکت کردن و صحبت کردن
۹. افکار مرگ و خودکشی
علت افسردگی
گاهی بیماری هایی مانند اختلالات تیروئید، تومورهای مغزی و یا کمبود ویتامین ها و مواد معدنی می تواند علایم بالا را به وجود بیاورند. بنابراین در صورت وجود این علایم، فرد در ابتدا از نظر سایر بیماری ها باید بررسی شود.
افسردگی با سوگواری و ناراحتی متفاوت است.گرچه سوگواری نیز ممکن است برخی از علایم افسردگی را داشته باشد اما کاملا با افسردگی متفاوت است.
در سوگواری فرد گاهی دچار افکار ناراحت کننده در مورد فرد از دست رفته می شود و پس از به یاد آوری خاطرات خوش ناراحتی کاهش می یابد.
در سوگواری به اعتناد به نفس فرد خدشه ای وارد نمی شود و فرد احساس گناه و بی ارزشی ندارد.
برخی عوامل مانند عوامل محیطی و خانوادگی در ایجاد و یا تشدید افسردگی موثر هستند.
درمان افسردگی
افسردگی درمان پذیرترین اختلال روحی روانیست. بطوریکه ۸۰ تا ۹۰ درصد بیماران بعد از شروع درمان دچار بهبودی نسبی می شوند.
درمان افسردگی به سه روش انجام می گیرد. دارودرمانی، رواندرمانی و شوک الکتریکی
در روش دارو درمانی داروهایی ضد افسردگی برای فرد تجویز می شوند. این داروها به سرعت اثر خود را نشان نمی دهند و نیاز است تا چندهفته از شروع مصرف آنها بگذرد تا اثرشان آشکار شود. معمولا دارودرمانی شش ماه ادامه میابد. بعد از آن ممکن است مدت کوتاهی دارو ادامه یابد تا مانع بروز مجدد افسردگی شود.
- روان درمانی
این روش معمولا به تنهایی برای درمانی افسردگی خفیف استفاده می شود. اما در مورد افسردگی متوسط تا شدید نیاز است تا دارودرمانی هم انجام شود. درمان رفتاری شناختی دیده شده است که در معالجه افسردگی مفید بوده است.در این روش به فرد کمک می شود تا افکار مخدوش خود را شناسایی کند و رفتار و افکار خود را نسبت به آن تغییر دهد. گاهی نیاز است که جلسات روان درمانی برای سایر افراد خانواده نیز برگزار شود تا درمان موثرتر باشد.
- شوک الکتریکی
بیشتر در موارد افسردگی بسیار شدید و یا اختلالات دو قطبی که به دارو جواب نداده اند استفاده می شود. در این روش به بیماری که تحت بیهوشی قرار دارد امواج الکتریکی وصل می شود. تعداد جلسات درمانی معمولا سه بار در هفته و حداکثر ۶ تا ۱۲ جلسه است.
راه های کمک به خود برای مبارزه با افسردگی چیست ؟
موارد بسیاری وجود دارد که با انجام آنها افراد می توانند با افسردگی مقابله کنند و یا علایم آن را کاهش دهند.
فعالیت منظم روزانه خصوصا شرکت در ورزش های گروهی مثل والیبال
داشتن خواب کافی
رژیم غذایی مناسب
پرهیز از مصرف الکل
شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا به صورت آنلاین از متخصصین روانشناس نوبت بگیرید.
من نزدیک چهل سال است افسرده ام اینقدربی حوصله ام حتی درغذاخوردن وحمام رفتن شب هاتاصبح بیدارم ازخونه بیرون رفتن ویامجالس عزاوعروسی وحتی دنبال کارشخصی خیلی زورم میادبرم دکتریعنی حوصله ندارم روزهاخواب شبهاقصه خوردن توخونه حرف هم نمی زنم