بیش فعالی یا اختلال نقص توجه مشکلی است که معمولا در کودکان تشخیص داده می شود ولی احتمال بروز آن تا دوران بزرگسالی نیز وجود دارد. معمولا بیشترین مشخصه این حالت کودکان با جنب و جوش زیاد ولی با تمرکز کم می باشد. این حالت مشکلاتی را برای والدین و هم چنین مربیان مدارس برای آموزش این کودکان با خود به همراه خواهد داشت.
انواع بیش فعالی
برخلاف تصور عده کثیری از افراد این اختلال به سه دسته کلی تقسیم می گردد:
بیش فعالی از نوع عدم تمرکز: در این حالت کودکان معمولا تنها از عدم تمرکز رنج می برند بنابراین اطرافیان کمتر به بیش فعالی در آن ها مظنون می گردند. این کودکان در انجام فعالیت های روزانه خود هم چون به خاطر سپاری درس با مشکل مواجه می گردند.
بیش فعالی از نوع فعالیت زیاد: برخلاف نوع قبل این مورد تنها در رفتارهای تکانشی بیش از حد کودکان خود را نشان می دهد. این کودکان غالبا توانایی تحمل بی صدا و به مدت طولانی در یک جا نشستن را ندارند. بنابراین در جای خود سر و صدا ایجاد می کنند.
بیش فعالی ترکیبی: این گروه از کودکان هر دو نوع علائم دو گروه قبلی را دارا می باشند. در نتیجه این گروه از کودکان معمولا با رفتارهای خود اطرافیان را آزار می دهند.
علائم بیش فعالی
اگر چه تشخیص بیش فعالی به خصوص در سنین پایین تر اغلب با مشکلاتی همراه است ولی هر چه زمان تشخیص زودتر انجام شود، بهتر می توان آن را در شرایط ورود به مدرسه و بزرگسالی کنترل نمود. بنابراین بهتر است علائم این چنینی بیش فعالی را به خاطر بسپارند:
• هیجان بالا، عدم کنترل احساسات و لجبازی
• کم تحملی برای انجام مسئولیت های نیازمند صبر و حوصله
• عدم تمرکز در نگه داشتن وسایل شخصی
• ناتوانی در برقراری رابطه اجتماعی با همسالان
• عصبی و حساس بودن
• عدم داشتن مهارت کافی در برنامه ریزی برای درس خواندن
دلایل
دلیل اختلال نقص توجه به علل ژنتیکی و هم چنین محیطی مربوط می گردد. علاوه بر عوامل ارثی که بر روی بخش هایی از مغز تاثیر گذارند، دلایل محیطی دیگری نیز در دوران بارداری می توانند وضعیت جنین را تحت تاثیر قرار دهند. دلایل محیطی هم چون:
• سابقه خانوادگی اختلال توجه
• مصرف مشروبات الکلی و سیگار در دوران بارداری
• مصرف بیش از اندازه خوراکی های حاوی شیرین کننده های مصنوعی
تشخیص
تشخیص بیش فعالی معمولا در کودکان انجام می شود. معمولا قبل از ورود به هفت سالگی این علائم در کودکان تشخیص داده می شود. بنابراین با ورود به مدرسه این علائم زودتر توسط والدین و مربیان آن ها شناسایی می گردد.
عوارض بیش فعالی
تحت درمان قرار نگرفتن کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه یا بیش فعالی می تواند عوارض جبران ناپذیری را برای دوران بزرگسالی این کودکان با خود به همراه داشته باشد. عوارضی هم چون طرد شدن از طرف دوستان که می تواند باعث افتادن در دام اعتیاد و مشکلات روانی هم چون افسردگی گردد. البته مشکلات اجتماعی این اختلال شامل بروز رفتارهای ضد هنجارهای شهری می باشد که خود به واقع می تواند نگران کننده باشد.
درمان
بیش فعالی بسته به نوع آن شامل درمان های مختلفی می گردد. در موارد شدید اختلال نقص توجه برای تحت کنترل درآوردن کودک در مدرسه دوزهای دارویی تجویز می گردد. ولی در موارد جزیی تر درمان هایی هم چون ورزش های مناسب تخلیه انرژی و هیجانات برای کاهش تکانش های آن ها می تواند مفید واقع شود. والدین و مربیان مدارس در بهبود وضعیت این کودکان بسیار تاثیر گذار می باشند.
شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از متخصصین کودک ما نوبت بگیرید.
