عوارض کمبود گلبول سفید و درمان آن

خون شما از انواع مختلف سلولهای خونی از جمله گلبولهای سفید یا لکوسیتها تشکیل شده است. گلبول های سفید بخش مهمی از سیستم ایمنی بدن شما هستند و به بدن شما برای مقابله با بیماری ها و عفونت ها کمک می کنند. 

چندین نوع مختلف گلبول سفید در بدن شما وجود دارد :

• بازوفیل
• ائوزینوفیل
• لنفوسیت ها
• مونوسیت ها
• نوتروفیل ها

هر نوع از بدن شما در برابر انواع مختلف عفونت محافظت می کند. تعداد سلولهای سفید خون (WBCs) در افراد مختلف  متفاوت است، اما حد طبیعی معمولاً بین 4000 تا 11000 در هر میکرولیتر خون است. آزمایش خون که میزان WBC را کمتر از 4000 در هر میکرولیتر نشان می دهد  ممکن است بدان معنی باشد که بدن شما ممکن است نتواند آنطور که باید با عفونت مبارزه کند. تعداد کم گلبول سفید لکوپنی گفته می شود. اگر خون شما در نوتروفیل ها کم است، نوعی لوکوپنی به نام نوتروپنی دارید. نوتروفیل ها گلبول های سفید خون هستند که شما را از عفونت های قارچی و باکتریایی محافظت می کنند. لوكوپنی اغلب به دلیل كاهش نوتروفیل ها ایجاد می شود كه عده ای از اصطلاحات "لوكوپنی" و "نوتروپنی" به طور متناوب استفاده می كنند. یکی دیگر از انواع رایج لوکوپنی، لنفوسیتوپنی است، یعنی زمانی که لنفوسیت های خیلی کمی دارید. لنفوسیت ها گلبول های سفید خون هستند که شما را از عفونت های ویروسی محافظت می کنند.

علل کمبود گلبول سفید

مشکلات مغز استخوان

مغز استخوانهای اسفنجی سلولهای خونی را تولید می کنند. تعداد کم WBC اغلب با مشکلات مغز استخوان مرتبط است. وجود برخی مواد شیمیایی مانند بنزن و سموم دفع آفات و همچنین برخی از انواع درمان سرطان و سرطان از جمله شیمی درمانی و پرتونگاری می تواند به توانایی مغز استخوان شما در ساخت WBCs آسیب برساند.

اختلالات خود ایمنی

برخی از بیماریهای خود ایمنی مانند لوپوس و آرتریت روماتوئید سبب می شوند که بدن شما، گلبول های سفید خود را از بین ببرد.

عفونت

ویروس ها می توانند بر مغز استخوان شما تأثیر بگذارند و مدتی باعث تولید کم WBCs شوند. عفونت های شدید ، مانند عفونت های خونی، باعث می شود بدن شما سریعتر از آنچه باعث ایجاد آنها می شود، از WBCs استفاده کند. HIV نوع خاصی از گلبولهای سفید را از بین می برد.

داروها

برخی از داروها از جمله آنتی بیوتیک ها می توانند WBCs را از بین ببرند.

تغذیه

عدم خوردن خوب یا سطح پایین ویتامین های خاص، مانند اسید فولیک و B12 ، می تواند بر نحوه ساخت بدن شما از طریق WBCs تأثیر بگذارد. سوء مصرف الکل می تواند با کاهش مواد مغذی موجود در بدن شما در شمارش WBC اختلال ایجاد کند.

مشکلات طحال

طحال همچنین باعث کاهش WBCs می شود. عفونتها ، لخته شدن خون و سایر مشکلات می توانند باعث تورم طحال شوند و به همان روشی که باید عمل نکنند. با این کار تعداد WBC شما کاهش می یابد.

درمان لکوپنی

درمان لکوپنی به علت ایجاد آن و اینکه کدام نوع گلبول سفید کم است بستگی دارد. درمانهای متداول شامل موارد زیر است:

داروهای لکوپنی

از داروها می توان برای تحریک بدن برای ساخت سلول های خونی بیشتر استفاده کرد. یا ممکن است شما داروهای تجویز شده برای پاک کردن علت کاهش تعداد سلول ها مانند داروهای ضد قارچ برای درمان عفونت های قارچی یا آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت های باکتریایی تجویز شوید. متوقف کردن درمانهایی که باعث لکوپنی می شوند. بعضی اوقات ممکن است شما نیاز به متوقف کردن درمانی مانند شیمی درمانی داشته باشید تا به بدن خود فرصت دهید تا سلولهای خون بیشتری بسازد. وقتی درمان مانند پرتودرمانی یا بین جلسات شیمی درمانی انجام شود، ممکن است تعداد سلولهای خون شما افزایش یابد. به خاطر داشته باشید که مدت زمان لازم برای افزایش گلبولهای سفید در افراد مختلف متفاوت است.

درمان گمبود گلبول سفید خون

1. عوامل رشد

فاکتور تحریک کننده کلونی گرانولوسیت و سایر فاکتورهای رشد ناشی از مغز استخوان می توانند در صورتی که علت لکوپنی شما ژنتیکی باشد یا ناشی از شیمی درمانی باشد، کمک کند. این فاکتورهای رشد پروتئین هایی هستند که بدن شما را برای تولید گلبولهای سفید تحریک می کنند.

2. رژیم غذایی

اگر گلبولهای سفید بسیار کم باشد ، ممکن است یک رژیم غذایی با مصونیت ایمنی ، که به آن یک رژیم کم باکتری یا رژیم نوتروپنی نیز گفته می شود، توصیه شود. تصور می شود این رژیم شانس ابتلا به میکروب از غذا یا به دلیل تهیه غذا را کاهش می دهد.

3. درمان خانگی

پزشک شما همچنین در مورد چگونگی مراقبت از خود در خانه هنگام گلبولهای سفید خون صحبت خواهد کرد. به عنوان مثال، این نکات را امتحان کنید تا احساس بهتری داشته باشید و از عفونت ها خودداری کنید:

4. تغذیه خوب 

برای بهبودی، بدن شما به ویتامین ها و مواد مغذی نیاز دارد. مگر در مواردی که پزشک به شما بگوید، میوه و سبزیجات زیادی بخورید. اگر دچار زخم دهان یا حالت تهوع هستید، برای یافتن غذاهایی که می توانید بخورید آزمایش کنید و از پزشک خود کمک بخواهید.

5. استراحت

سعی کنید فعالیتهایی را که باید انجام دهید برای زمانهایی که بیشترین انرژی را دارید انجام دهید. سعی کنید به یاد داشته باشید که استراحت کنید و از دیگران بخواهید به عنوان بخشی از درمان خود کمک کنند.

6. مواظب بودن

شما می خواهید تمام تلاش خود را انجام دهید تا حتی از کوچکترین بریدگی ها یا بریدگی ها خودداری کنید زیرا هر مکانی که در پوست شما وجود دارد محلی را برای شروع عفونت فراهم می کند. از شخص دیگری بخواهید هنگام پخت و پز یا غذا، غذای خود را قطع کند. در صورت نیاز به تراشیدن، از تیغ برقی استفاده کنید تا از نیک زدن خودداری کنید. دندان های خود را به آرامی مسواک بزنید تا از تحریک لثه خود جلوگیری کنید.

7. رعایت پاکیزگی

در طول روز دستان خود را بشویید یا از ضدعفونی کننده دست استفاده کنید. از افراد بیمار و جمعیت دور شوید. پوشک ها را عوض نکنید و هیچ یک از جعبه های بستر، قفس حیوانات یا حتی یک کاسه ماهی را تمیز نکنید.

• شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از متخصص هماتولوژی نوبت بگیرید.