بیماری پورپورای ترومبوسیتوپنیک نوعی اختلال سیستم ایمنی بدن است که در آن سلول ها و گلبول های سفید به پلاکت های سفید خون حمله کرده و مانع از عملکرد آن ها یعنی لخته شدن خون می شوند. این آنتی بادی ها باعث تخریب پلاکت های بدن شده و میزان آن ها را کاهش می دهند. سلول های پیش ساز پلاکت با عنوان مگا کاریوسیت در مغز استخوان تولید می شوند و طحال نیز محل دیگری برای بلوغ و تجمع هر چه بیشتر آن ها می باشد.
علل بیماری پورپورای ترومبوسیتوپنیک
علت دقیق این که چه عاملی باعث بروز این اختلال در سطح سلول های ایمنی می گردد هنوز در هاله ای از ابهام است ولی برخی از شواهد حاکی از ابتلای به عفونت های ویروسی و یا دوره واکسیناسیون یک الی سه هفته قبل از شروع این بیماری در کودکان بوده اند. در برخی از کودکان ممکن است این مشکل به عنوان یک نقص اولیه در این ارگان ها و کاهش تولید پلاکتی یا کاهش طول عمر پلاکتی همراه باشد. در افراد بزرگسال ممکن است این بیماری به دلیل مشکلات ثانویه مانند اختلالات لنفوپرولیفراتیو (تکثیر سلول های سفید خونی)، مصرف داروها، قرار گیری در معرض سموم، لوپوس و یا دیگر شرایط باشد.
علائم پورپورای ترومبوسیتوپنیک خود ایمن
از آن جایی که این بیماری بر روی روند انعقادی تاثیر می گذارد بنابراین در آن می توان شاهد خونریزی های غیر معمول بود که در کودکان شامل:
• خونریزی بینی
• خونریزی مدفوع یا در ادرار
• به راحتی کبود شدن
• مشاهده ضایعاتی مانند اکیموز و پتشی
تشخیص بیماری پورپورای ترومبوسیتوپنیک
پزشکان معمولا معاینات بالینی دقیق تری بر روی کودکان انجام می دهند. در برخی از کودکان بزرگ شدگی طحال در حین معاینه مشاهده می گردد اما در برخی دیگر ممکن است هیچ نشانه ای از بزرگی طحال وجود نداشته باشد. آزمایشات خونی در تشخیص دقیق تر به پزشکان کمک خواهند کرد. از جمله این آزمایشات بررسی:
• پلاکت خون و کاهش قابل توجه مقدار آن
• زمان انعقاد و افزایش زمان لخته شدن خون
• زمان سیلان خون و افزایش آن
درمان بیماری پورپورای ترومبوسیتوپنیک
انتخاب گزینه های درمانی مناسب برای پورپورای ترومبوسیتوپنیک بسته به شدت بیماری، سن بیمار و نوع آن خواهد داشت. بیمارانی که مبتلا به درجات خفیف و یا بدون علامت آن هستند ممکن است به هیچ نوع درمانی نیاز نداشته باشند. افرادی که به نوع ثانویه این بیماری مبتلا باشند، درمان بیماری های زمینه ای و یا برطرف نمودن دلایل و شرایط ابتلا مانند قطع مصرف دارو به عنوان روش درمانی توصیه خواهند شد. در برخی از بزرگسالان مبتلا به این بیماری ممکن است مصرف داروهای کورتیکواستروئیدی تا حدودی شرایط و علائم بیماری را کنترل نماید. در برخی از موارد که بیماران به درمان های استروئیدی یا کوتاه مدت به خوبی پاسخ نمی دهند درمان های تهاجمی تری مانند جراحی برداشتن طحال ممکن است انجام گردد. از آن جایی که طحال محلی برای ذخیره و تجمع پلاکت ها می باشد بنابراین حذف طحال می تواند مقادیر پلاکتی را به صورت چشمگیری افزایش دهد. با این حال نمی توان احتمال ابتلا به عفونت های میکروبی را با حذف طحال منکر گردید.
شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از پزشک متخصص ما نوبت بگیرید.
