علل بروز سیاتیک و درمان آن

0
2,263
224822.jpeg alt_text
224822.jpeg caption

عصب سیاتیک یکی از بزرگترین اعصاب نخاعی بدن است که معمولا با درد های خود شناخته می شود. امروز درد عصب سیاتیک جزو مشکلاتی است که می تواند هر فردی را در هر برهه زندگی درگیر سازد. 

علل بروز سیاتیک

برخی از دلایلی که می توانند به بروز چنین دردهای آزار دهنده ای دامن بزنند عبارتند از:

پاره شدن دیسک مهره ای کمر به عنوان شایع ترین علت

بروز آسیب و مشکلات عضلانی

التهاب اعصاب به دنبال انجام اعمال جراحی و یا بیماری هایی مانند دیابت و الکلیسم

وجود تومور، آبسه، هماتوم در مسیر اعصاب لگنی

وجود توده هایی در باسن و ران

فاکتورهای خطرناک سیاتیک

در میان عوامل گفته برخی از موارد نیز می توانند افراد را مستعد بروز درد عصب سیاتیک نمایند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

افراد بزرگسالان ما بین سنین 50-30 سال

مردان 

بلند کردن اجسام سنگین

بالا بودن وزن بدنی

نشستن بیش از حد و رانندگی زیاد

سیگار کشیدن

سبک زندگی کم تحرک

علائم درد عصب سیاتیک

برخی از علائم معمول برای درد عصب سیاتیک می توانند شامل موارد زیر گردند، البته باید به این نکته توجه داشت که اکثر دردهای منتشر شونده به علت عصب سیاتیک بیشتر مفصل ران و پاها را تا نوک انگشتان تحت تاثیر قرار می دهد، که این به خاطر تحت فشار بودن این عصب می باشد:

درد های منتشر شونده در پشت پا

احساس سوزن سوزن شدن پا یا بی حسی 

درد های تشدید شونده در هنگام نشستن و یا حتی سرفه و عطسه کردن

در اکثر مواقع درد کمر با درد عصب سیاتیک به اشتباه گرفته می شود، اما همان طور که گفته شد یکی از عوامل تمایز دردهای کمر با درد اعصاب سیاتیک منتشر بودن آن به انتهایی ترین نقاط پا می باشد چرا که طولانی ترین عصب موجود در بدن می باشد. به عنوان مثال دردهای کمر نمی توانند باعث بروز درد در زانو و حتی ضعف در آن گردند. 

تشخیص سیاتیک

معمولا تشخیص این نوع دردها کار ساده ای نیست و پزشکان برای تشخیص آن علاوه بر معاینات بالینی ممکن است آزمایشات تصویر برداری دیگری را برای مشاهده تنگی کانال نخاعی و یا سایر دلایل مرتبط با درخواست نمایند. رادیوگرافی ساده و تست نوار عصب و عضله یا الکترومیوگرافی جزو روش های تشخیصی مفید می باشند.  

درمان سیاتیک

در اکثر مواقع و در بیش از 90 درصد موارد درد عصب سیاتیک بدون درمان به خودی خود بهبود می یابند. اما در برخی از موارد که تنگی کانال نخاعی و فشار وارد شده به عصب بیش از اندازه باشد ممکن است پزشک درمان تهاجمی جراحی را برای برطرف نمودن این فشار درخواست نماید. برای تسریع روند بهبودی برخی از روش های کمکی مانند ماساژ درمانی، استفاده از درمان های موضعی مانند کرم و پمادهای تسکینی موضعی همراه با کمپرس سرد و گرم ممکن است موثر واقع شوند. 

در میان درمان های خانگی برخی از درمان های پزشکی می توانند به عنوان گزینه های کمک کننده مد نظر قرار گیرند. مانند:

استفاده از داروهای شل کننده عضلانی که داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی بوده و می توانند اسپاسم و گرفتگی های عضلانی را تا حدود زیادی کاهش دهند. 

تزریق اپیدورال استروئید یا سایر مواد می توانند طول دوره درد را کاهش داده و فرآیند بهبودی را تسریع بخشند. باید توجه داشت که این روش به دلیل حساس بودن تحت تصویر برداری اشعه ایکس صورت می گیرد. 

 

شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از متخصص مغز و اعصاب ما نوبت بگیرید.

Rate this post

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید