پارگی رحم یکی از خطرات بارداری است که به دلیل پاره شدن رحم در زمان زایمان طبیعی رخ داده و ممکن است باعث خونریزی شدید مادر و خفه شدن جنین شود. اما این مشکل در زنانی که سابقه سزارین، پارگی و جراحی رحم ندارند، به ندرت اتفاق می افتد. به عبارت دیگر، گاهی ممکن است در حین زایمان یا در زمان خارج شدن جفت، و معمولاً در محل برش زایمان سزارین قبلی، دیواره رحم دچار پارگی شود.
در واقع از آنجایی که محل زخمِ رحم که به دلیل سزارین یا جراحی های شکمی ایجاد شده است، مانند سایر قسمت های رحم نرم و انعطاف پذیر نیست و خاصیت کششی کمی دارد، ممکن است به دلیل فشارهای فیزیکی در دوران بارداری، بزرگ شدن جنین و انقباضات رحم، بیش از حد کشیده شده و دچار پارگی شود. پاره شدن تمام لایه های دیواره رحم که به آن پارگی کامل گفته می شود، برای مادر و جنین خطرناک است.
پارگی رحم معمولاً با شروع زایمان بروز پیدا می کند و معمولاً اولین علامت آن این است که ضربان قلب جنین دچار اختلال می شود، علائم دیگر پارگی رحم شامل درد شکم، خونریزی شدید واژن، افت فشار خون، افزایش ضربان قلب مادر، درد قفسه سینه، از حال رفتن، و کند یا متوقف شدن انقباضات رحمی است در ادامه به بیان علل پارگی رحم پرداخته شده است:
• سزارین قبلی
در افرادی که قبلاً سزارین داشته اند احتمال بروز پارگی رحم زیاد است. زیرا وقتی به دلیل انقباضات رحمی به محل برش فشار وارد می شود، ممکن است محل برش باز شده و فرد دچار پارگی رحم شود. به همین دلیل به زنانی که قبلاً سزارین داشته اند توصیه می شود که در زایمان های بعدی هم سزارین شوند، اما اگر پزشکی با وجود سزارین قبلی، به فرد زایمان طبیعی را توصیه کند، به این معناست که احتمال بروز پارگی رحم بسیار کم است.
معمولاً در گذشته به دلیل عمودی بودن برش های سزارین، احتمال پارگی رحم در زایمان بعدی به روش طبیعی بسیار بالا بود، اما امروزه به دلیل اینکه محل برش سزارین در قسمت پایینی رحم قرار دارد، احتمال بروز پارگی رحم کم تر است. آن دسته از زنانی که قبلاً سزارین شده اند و می خواهند در زایمان بعدی به صورت طبیعی زایمان کنند، باید در طول زایمان تحت نظر باشند، زیرا ممکن است در طی زایمان طبیعی دچار پارگی رحم شوند، در این صورت باید سریعاً و به صورت اورژانسی سزارین شوند.
• جراحی رحم
زنانی که به دلایلی همچون فیبروئید یا سایر مشکلات رحمی، جراحی رحمی داشته اند، بیشتر در معرض پارگی در حین زایمان قرار دارند.
• سابقه پارگی رحم
احتمال بروز پارگی رحم در زنانی که قبلاً دچار پارگی رحم شده اند، بسیار زیاد است، بنابراین باید برای عمل سزارین برنامه ریزی کنند.
• داروهای القای زایمان
گاهی ممکن است در زنانی که سابقه زخم رحم هم ندارند، به دلیل تزریق داروهای القای زایمان، رحم بیش از حد تحریک شده و باعث بروز پارگی رحم شود.
• آسیب تروماتیک رحم
گاهی ممکن است به دلیل آسیب هایی همچون تصادف و زایمان با دستگاه، رحم دچار آسیب و پارگی شود.
• زخم های غیر عرضی رحم
گاهی وجود زخم های غیرعرضی در رحم، به دلیل بزرگ بودن جنین، افقی بودن جنین در لگن و یا افتادن جفت روی دهانه رحم، احتمال بروز پارگی رحم را بیشتر می کند. اگر برش عمودی کوچک باشد، و اثری از کشیدگی در آن دیده نشود، مادر باردار می تواند بدون نگرانی زایمان طبیعی را انتخاب کند، اما اگر زخم دچار کشیدگی شده بود، باید زایمان به صورت سزارین باشد.
به طور کلی، موارد زیر احتمال بروز پارگی رحم را بالا می برند:
• زایمان های متعدد؛
• چسبندگی عمیق جفت؛
• بزرگ شدن زیاد رحم به دلیل زیاد بودن مایع آمنیوتیک؛
• بارداری چندقلویی؛
• جدایی زود هنگام جفت؛
• بزرگ بودن نوزاد؛
• طولانی شدن زمان بارداری؛
• آسیب دیدگی رحم.
بنابراین، با توجه به مطالب ذکر شده، در صورتی که رحم دچار پارگی شود، بیمار به صورت اورژانسی سزارین می شود. اگر پارگی رحم جزئی باشد، خودبخود ترمیم می شود، اما در صورتی که پارگی زیاد باشد و باعث خونریزی شدید شود، باید عمل هیسترکتومی انجام شده و برای حفظ جان مادر، رحم او برداشته باشد.
شما می توانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از متخصص زنان و زایمان ما نوبت بگیرید.
