بیماری سندرم تونل کارپال و درمان آن

سندرم تونل کارپال بیماری است که می توان از آن به عنوان شایع ترین علت گز گز و مور مور شدن انگشتان دست نام برد. در کف دست عصبی به نام عصب مدین از مچ دست رد شده و به انگشتان دست منتهی می شود. به عبارتی می توان گفت که این عصب از فضای تنگ جلوی استخوان دست گذشته و با تاندون های دست برای رسیدن به انگشتان دست همراه می گردد. 

علل سندروم تونل کارپال

اکثرا عللی که باعث بروز این حالت می شوند کانال عبوری عصب را تنگ نموده و یا این عصب را در درون کانال تحریک می کنند. عوامل مختلفی می توانند به این حالت دامن بزنند که برخی از آن ها یک علت مشخص مانند بیماری یا آسیب های وارده می باشد و تعدادی از عوامل از جمله فاکتورهای دخیل در ابتلا به این سندروم می باشد از جمله:

• شکستگی یا در رفتگی های مچ دست می توانند فضای کانال را تنگ تر نمایند.

• در بیماری التهابی و یا از نوع خود ایمنی مانند روماتیسم مفصلی احتمال این که التهاب ایجاد شده باعث تنگی کانال و تاندون و افزایش فشار وارده به عصب گردد، وجود خواهد داشت. 

• برخی از بیماری ها احتمال آسیب وارده به اعصاب تشدید می نمایند مانند بیماری دیابت

• زنان نسبت به مردان به دلیل کوچک بودن این کانال بیشتر در معرض ابتلای به سندرم تونل کارپال هستند. 

• بیماری و شرایط محیطی مانند ابتلای به چاقی و بیماری های تیروئیدی و نارسایی کلیه احتمال بروز این حالت را دو چندان می کنند. 

• احتمال این زنان در دوران بارداری به علت احتباس مایعات در بدن و وارد آمدن فشار به عصب مدین دچار این حالت گردند بیشتر خواهد بود، البته این حالت بعد از این دوران بهبود می یابد. 

• گاهی اوقات مشاغلی که با حرکات مداوم یا خم و راست کردن مچ دست همراهند می توانند بروز سندروم تونل کارپال را در افراد بیشتر کنند. 

علائم سندرم تونل کارپال

از شاخص ترین علائم سندرم تونل کارپال گز گز انگشتان و به خواب رفتن آن ها می باشد. این علائم معمولا ابتدا از انگشت شست شروع شده و به تدریج به انگشت اشاره و میانی منتقل می گردد. این علائم ممکن است خود را در عدم توانایی برای انجام فعالیت های ظریف و نگه داشتن اجسام نشان دهند. 

تشخیص سندرم تونل کارپل

بعد از دریافت یک شرح حال از علائم بالینی بیمار، پزشکان معمولا از روش های تشخیصی مانند گرفتن نوار عصب و عضله و یا تصویر برداری MRI برای تایید تشخیص سندروم تونل کارپال و افتراق آن از سایر علل احتمالی استفاده می کنند. 

درمان سندروم تونل کارپال

معمولا درمان های کنترل کننده درد و التهاب می توانند تا حدود زیادی در مدیریت این شرایط به افراد دچار این شرایط کمک نمایند. از جمله این درمان ها می توان به استفاده از داروهای ضد التهابی غير استروئيدي مانند ديكلوفناك و یا تزریق داروهای کورتونی به این فضا اشاره کرد. امروزه به جای گزینه استفاده از داروهای تزریقی کورتونی از اوزون تراپی هم بدین منظور استفاده می گردد. فیزیوتراپی، لیزر درمانی و استفاده از مچ بندهای طبی برای کنترل حرکات مچ دست جزو روش های دیگر درمانی می توانند به حساب بیایند. 

شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از متخصص ارتوپدی ما نوبت بگیرید.