تشخیص و درمان واسکولیت

0
7,140
23719.jpeg alt_text
23719.jpeg caption

واسکولیت یک بیماری خود ایمن محسوب می شود که در آن سلول های سیستم ایمنی بدن به دیواره عروق خونی حمله کرده و باعث ایجاد ورم و التهاب عروق خونی می گردد. این ورم می تواند به مرور به جریان خون داخل عروق آسیب رسانده و حتی باعث مسدود شدن آن ها نیز گردد. این بیماری اگر چه در دسته بیماری های روماتولوژی طبقه بندی شده و نادر است ولی در میان بزرگسالان غالبا دیده می شود.

علل واسکولیت

اگر چه علت این بیماری هنوز به طور دقیق کشف نشده است اما محققان بر این باورند که وجود زمینه های ژنتیکی در افراد و قرار گیری در معرض بعضی شرایط می تواند آن ها را مستعد ابتلا به واسکولیت سازد. برخی از موارد شامل مصرف داروهای خاص یا بعضی از شرایط شیمیایی و محیطی می باشد.

 

علائم واسکولیت

بیماری واسکولیت می تواند علاوه بر تعدادی از علائم عمومی مانند احساس ضعف و خستگی، کاهش وزن بدون دلیل و تب می تواند اندام های مختلفی از بدن را درگیر نموده و علائم انحصاری تر نسبت به هر اندام از خود نشان دهد. اندام هایی که ممکن است تحت تاثیر بیماری واسکولیت قرار بگیرند عبارتند از:

• ایجاد راش، تاول و ضایعات قرمز رنگ شبیه به جوش بر روی پوست

• درد مفاصل و تورم آن ها که با اصطلاح آرترالژی نامیده می شود

• احساس تنگی نفس، سرفه خشک و خلط خونی

• مشکلاتی حسی و ضعف و درد در اندام هایی مانند دست و پا

• درد عضلانی و ضعف ماهیچه ها

• درد های شکمی و یا خونریزی معده

• احساس خشکی قرنیه چشم، درد و قرمز شدن چشم

• ایجاد مشکلات ادرار کردن و یا وجود خون در ادرار

• بروز مشکلاتی در نقاط انتهایی انگشتان دست و رنگ پریدگی یا آبی شدن در هنگام قرار گیری در سرما

 

انواع واسکولیت

همان طور که گفته شد علت دقیقی برای ابتلا به این بیماری وجود ندارد اما بروز واسکولیت در مبتلایان به سایر بیماری های خود ایمن مانند لوپوس و آرتریت روماتوئید و غیره رایج تر می باشد. در این میان برخی از انواع واسکولیت نادر بوده و برخی از شیوع بیشتری برخوردارند.

 

تشخیص واسکولیت

علاوه بر بررسی و معاینه بالینی که توسط پزشک صورت می گیرد معمولا روش آنژیوگرافی یا نمونه برداری از بافت های تحت تاثیر می توانند در تشخیص دقیق تر به پزشکان یاری رسانند. پزشکان در آزمایش خون ممکن است مواردی مانند پروتئین واکنشی C و آنتی بادی های بر علیه نوتروفیل سیتوپلاسمی را مورد بررسی قرار دهند. بالا بودن مقادیر این دو ماده می تواند حاکی از وجود بیماری واسکولیت باشد.

 

درمان واسکولیت

اگر چه برای واسکولیت هنوز درمان قطعی به اثبات نرسیده است با این وجود براساس ضایعات بافتی و شدت علائم، پزشکان برخی از روش های درمانی برای تسکین علائم و یا مدیریت آن ممکن است تجویز نمایند. احتمال این که برخی از داروهای سرکب کننده سیستم ایمنی جزو گزینه های درمانی باشند، وجود خواهد داشت. علی رغم نبود درمان قطعی، مبتلایان به این بیماری باید تحت نظارت و مدیریت بیماری واسکولیت قرار گیرند چرا که عوارض جبران ناپذیری مانند تشکیل لخته های خونی، آنوریسم یا پارگی عروق حیاتی، مشکلات بینایی و یا عفونت های خونی می توانند حیات فرد را تهدید نمایند.

 

شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از پزشک متخصص ما نوبت بگیرید.

Rate this post

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید