راه های پیشگیری از عفونت ادراری

0
3,646
727917.jpeg alt_text
727917.jpeg caption

عفونت ادراری (urinary track infection )  به عفونت در هر قسمتی از دستگاه ادراری شامل کلیه ها، حالب ها، مثانه و پیشابراه  گفته می شود. بیشتر عفونت های ادراری موانه و پیشابراه را درگیر می کند. بعلت نزدیک بودن مقعد و خروجی پیشابراه در زنان، ریسک ابتلا به عفونت ادراری در زنان بیشتر است. عفونت های دستگاه ادراری همیشه باعث ایجاد علائم نمی شوند و فرد ممکن است به عفونت مبتلا بوده اما بی علامت باشد. علائم شایع عفونت قسمت تحتانی دستگاه ادراری  یا سیستیت شامل :

1. احساس فوریت برای دفع ادرار

2. سوزش هنگام دفع ادرار

3. ادرار کدر رنگ

4. تکرر ادرار ( فرد بیش از حد معمول به دستشویی رفته ولی هربار فقط مقدار کمی ادرار دفع می کند)

5. تغییر رنگ ادرار ( ادرار ممکن است صورتی، قهوه ای  یا قرمز رنگ باشد)

6. بوی شدید ادرار

7. درد شدید لگنی خصوصا در خانما و در ناحیه شرمگاه

در صورتی که عفونت مثانه و پیشابراه درمان نگردد از طریق حالب به کلیه ها انتشار پیدا کرده و سبب عفونت کلیه می شود. علائم عفونت کلیه با علائم عفونت مثانه متفاوت بوده و در بیشتر موارد فرد احساس سوزش ادرار، تکرر ادرار و یا فوریت در دفع ادرار ندارد.  تب از نشانه های عفونت کلیه می باشد. درد در پهلو ها نیز از دیگر نشانه های عفونت کلیه است.

علت عفونت ادراری

 

دستگاه ادراری به گونه ای طراحی شده است که باکتری های وارد شده را به سرعت نابود می کند و ادرار تقریبا فاقد میکروب است. اگر به هر دلیلی سیستم ادراری قادر به از بین بردن باکتری ها نباشد، باکتری در مثانه تکثیر شده و عفونت ایجاد می کند. در بیشتر موارد عفونت قسمت تحتانی دستگاه ادراری یا سیستیت ناشی از باکتری های روده ای مانند اشریشیا کلای است. حین رابطه جنسی نیز احتمال انتقال باکتری ها با سیستم ادراری وجود دارد. گاهی باکتری ها فقط موجب ایجاد عفونت در پیشابراه می شوند و عفونت مثانه ایجاد نمی کنند. عفونت پیشابراه اغلب ناشی از باکتری های منتقله از راه جنسی شامل هرپس، گنوره، کلامیدیا و مایکوپلاسمل می باشد. 

ریسک فاکتورهای ابتلا به عفونت دستگاه ادراری 

1. جنسیت مونث

2. فعال بودن از نظر جنسی

3. استفاده از دیافراگم توسط زنان

4. یائسگی

5. ضعف سیستم ایمنی

6. استفاده از سوند ادراری

7. انسداد در مسیر مجاری ادراری( تومور)

8. ناهنجاری های دستگاه ادراری

9. پروسیجر های انجام شده اخیر روی دستگاه ادراری( مانند جراحی)

پیشگیری

1. مایعات کافی بنوشید.

2. خود را با دستمال از جهت جلو به عقب خشک کنید.

3. بعد از رابطه جنسی بسرعت مثانه خود را خالی کنید.

4. ادرار خود را نگه ندارید و هرگاه احساس دفع ادرار داشتید ادرار کنید.

تشخیص

تشخیص عفونت ادراری با آزمایش و کشت ادرار مسجل شده. درمان آنتی بیوتیکی بر اساس باکتری موجود در کشت ادرار تعیین می گردد.

شما میتوانید از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از متخصصین کلیه ما نوبت بگیرید.

Rate this post

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید