روش های درمان آکنه پوستی

0
1,449
557637.jpeg alt_text
557637.jpeg caption

اکثر افراد تا حدودی دچار آکنه – شایع ترین بیماری پوستی می شوند، اما این اختلال در درجه اول بر نوجوانانی که دچار تغییرات هورمونی هستند، شایع است. ممکن است آکنه خفیف (چند مورد، جوش های گاه به گاه)، متوسط (پاپول های التهابی) یا شدید (گره ها و کیست) باشد. درمان بستگی به شدت آن دارد.

چه عواملی باعث آکنه می شوند؟

آکنه در درجه اول یک وضعیت هورمونی است که توسط هورمونهای مردانه یا آندروژنیک ایجاد می شود، که به طور معمول در دوران نوجوانی فعال می شوند. حساسیت به چنین هورمونی ها، همراه با باکتری های موجود در پوست و اسیدهای چرب موجود در غدد چربی باعث ایجاد آکنه می شود. محلهای رایج برای آکنه عبارتند از صورت، سینه، شانه ها و پشت محل غدد چربی.

انواع آکنه

بطور کلی آکنه ها به انواع غیر التهابی و ملتهب طبقه بندی می شوند. جوش های آکنه ای غیر التهابی عبارتند از جوشهای سرسفید، جوش های سر سیاه، و انواع ملتهب آن شامل برجستگی های کوچک و گره ها و کیست هستند.

علل

اگرچه آکنه در اصل یک اتفاق طبیعی فیزیولوژیکی است، برخی شرایط ممکن است این بیماری را شدیدتر کند، از جمله:

  • نوسان سطح هورمون در طول زمان قاعدگی (زنان)
  • ضایعات دستکاری (برداشت / پر کردن) آکنه
  • نوع لباس (به عنوان مثال، کلاه و کلاه ورزشی) و روسری

 

چگونه آکنه درمان می شود؟

 

آکنه پوستی

 

تنها سه نوع دارو ثابت شده است که برای درمان آکنه موثر است: آنتی بیوتیک ها، بنزوئیل پراکسید و رتینوئیدها. بیشتر افراد بسته به شدت آکنه، حداقل به یک یا دو عامل نیاز دارند.

بنزوئیل پراکسید، به شکل یک محصول بدون نسخه که تحریک (خشکی) یک عارضه جانبی رایج است.

رتینوئیدها (مشتقات ویتامین  A) در درمان جوشهای سرسیاه و سر سفید موثر است. شایعترین عارضه جانبی تحریک پوست و قرمزی است.

آنتی بیوتیک ها، یا به صورت موضعی روی پوست عمل می کنند (کلیندامایسین، اریترومایسین)، یا به صورت خوراکی (تتراسایکلین و مشتقات آن، تریمتوپریم-سولفامتوکسازول) باکتری های سطح  پوست را کنترل کرده و التهاب را در پوست کاهش می دهند. آنتی بیوتیک ها هنگام ترکیب با بنزوئیل پراکسید یا رتینوئیدها موثرتر هستند.

ایزوترتینوئین رتینوئید خوراکی برای افراد مبتلا به بیماری شدید (ندول یا کیستیک) استفاده می شود. ایزوترتینوئین اندازه غدد چربی منشأ آناتومیک آکنه را کوچک می کند. بدون وجود غدد فعال چربی، آکنه به طور فعال کاهش می یابد. عوارض جانبی می تواند شامل خشکی پوست، افزایش کلسترول و تری گلیسیرید و نقص هنگام تولد جنین باشد. زنان در سن باروری باید قبل، حین و بعد از درمان (حدود یک ماه) با ایزوترتینوئین از بارداری جلوگیری کنند. استفاده از ایزوترتینوئین نیاز به آزمایش دقیق (کلسترول، بارداری، تری گلیسیرید، کلسترول، عملکرد کبد و عملکرد مغز استخوان) و پیگیری برای مدت زمان مشخص شده (5 یا بیشتر ماه) دارد. برای شدیدترین انواع آکنه که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند، استفاده می شود.

هورمون درمانی چیست؟

هورمون درمانی ممکن است برای بعضی از خانمها که آکنه دارند، به ویژه برای افرادی که علائمی دارند (دوره های نامنظم، نازک شدن مو) آندروژن (هورمون مردانه) بیش از حد مفید باشد. این هورمون درمانی از استروژن و پروژسترون با دوز کم (قرص های ضد بارداری) یا داروهای ضد آندروژن (اسپیرونولاکتون) تشکیل شده است.

برای کاهش آکنه در صورتتان این اقدامات را انجام دهید

پاک کننده مخصوصی را برای آکنه انتخاب کنید. این محصولات اغلب حاوی اسید سالیسیلیک یا بنزوئیل پراکسید هستند که به پاکسازی زخم های آکنه کمک می کنند. صورت خود را به آرامی تمیز کنید، زیرا ضربه به آکنه ممکن است آکنه را بدتر کند یا باعث ایجاد زخم شود. هنگام شستن صورت، از دستان خود یا پنبه و پارچه نخی استفاده کنید، زیرا هر پارچه ای یا مواد تمیز کننده دیگر ممکن است باعث پارگی زخم های آکنه شود. اگر شما نیاز به استفاده از مرطوب کننده دارید، از مرطوب کننده های سبک و بدون ترکیب استفاده کنید که آکنه را تشدید نمی کند. اگر خانم هستید، لوازم آرایشی بدون روغن استفاده کنید. آرایش های سنگین یا سایر محصولات آرایشی که منافذ را مسدود می کنند ممکن است باعث تشدید آکنه شود.

 

شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از متخصصین پوست و مو ما نوبت بگیرید

Rate this post

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید