ورم یا ادم بر اثر تورم بیش از حد مایعات در بافت بدن ایجاد می شود. اگرچه ورم می تواند بر روی هر بخشی از بدن تأثیر بگذارد، اما ممکن است بیشتر در دست، بازو، پا، مچ پا به چشم بیاید. ادم می تواند نتیجه دارو، بارداری یا بیماری اساسی باشد غالباً نارسایی احتقانی قلب، بیماری کلیوی یا سیروز کبد باعث این اختلال می شود.
مصرف دارو برای از بین بردن مایعات اضافی
مصرف دارو برای از بین بردن مایعات اضافی و کاهش مقدار نمک در غذا، اغلب ورم را کاهش می دهد.
علائم ادم
شامل موارد زیر است:
- تورم یا پف کردن بافت به طور مستقیم زیر پوست، خصوصاً در پاها یا بازوها
- پوستی کشیده یا براق
- پوستی که بعد از فشرده شدن چند ثانیه، کم نور (چاله ها) را حفظ می کند
- افزایش اندازه شکم
چه زمانی به پزشک مراجعه کنید
در صورت داشتن ورم، پوستی کشیده یا براق، یا پوستی که بعد از فشار آوردن گود می شود. فوراً به پزشک مراجعه کنید:
تنگی نفس و درد قفسه سینه ممکن است نشانه هایی از ادم ریوی باشد که نیاز به درمان سریع دارد. اگر مدت طولانی است، مانند پرواز طولانی، نشسته اید و دچار درد و تورم پا می شوید که از بین نمی رود، با پزشک خود تماس بگیرید. درد مداوم و تورم پاها می تواند ناشی ازلخته شدن خون در وریدهای عمقی (ترومبوز ورید عمقی) یا (DVT) باشد.
علل ادم
ادم هنگامی رخ می دهد که رگ های خونی ریز در بدن شما (مویرگ ها) نشت کنند. مایع در بافتهای اطراف ایجاد می شود و منجر به تورم می شود.
موارد خفیف ادم
موارد خفیف ادم ممکن است ناشی از این موارد باشد:
- خیلی طولانی نشستن یا ماندن در یک موقعیت
- خوردن غذای خیلی شور
- داشتن علائم و نشانه های قبل از قاعدگی
- باردار بودن
- ادم همچنین می تواند یک عارضه جانبی برخی داروها باشد، از جمله:
- داروهای فشار خون بالا
- داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی
- داروهای استروئیدی
- استروژن ها
- برخی داروهای دیابت
با این حال، در برخی موارد، ورم ممکن است نشانه ای از وضعیت پزشکی جدی تر باشد. چندین بیماری و شرایط ممکن است باعث بروز ورم شود، از جمله:
نارسایی احتقانی قلب
اگر نارسایی احتقانی قلب دارید، یکی یا هر دو دهلیز قلب شما توانایی پمپاژ خون را به طور مؤثر از دست می دهند. در نتیجه، خون می تواند در پاها، مچ پا و پا بکشد و باعث ورم شود. نارسایی احتقانی قلب نیز می تواند باعث تورم در شکم شما شود. بعضی اوقات، این حالت می تواند باعث تجمع مایعات در ریه های شما (ادم ریوی) شود، که می تواند منجر به تنگی نفس شود.
سیروز
ممکن است مایعات در حفره شکمی (آسیت) و در پاهای شما در نتیجه آسیب کبدی (سیروز) جمع شود.
بیماری کلیوی
هنگامی که بیماری کلیوی دارید، مایع اضافی و سدیم در گردش خون ممکن است باعث ورم شود. ادم مرتبط با بیماری کلیوی معمولاً در پاها و اطراف چشم شما ایجاد می شود.
آسیب کلیه
صدمه به رگ های خونی در کلیه ها می تواند منجر به سندرم نفروتیک شود. در سندرم نفروتیک، کاهش سطح پروتئین (آلبومین) در خون می تواند منجر به تجمع مایعات و ادم شود.
ضعف یا آسیب عروق پا
اگر نارسایی مزمن وریدی دارید، دریچه های یک طرفه در رگهای پا ضعیف شده یا آسیب دیده اند، این به شما امکان می دهد خون در رگهای ساق شما جمع شود و باعث تورم شود. بروز ناگهانی تورم در یک پا همراه با درد در عضله می تواند به دلیل لخته شدن خون (ترومبوز ورید عمقی یا DVT) در یکی از رگهای ساق پا باشد. اگر این اتفاق رخ داد، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
سیستم لنفاوی ناکافی
سیستم لنفاوی بدن شما به پاکسازی مایع اضافی از بافت ها کمک می کند. اگر این سیستم آسیب دیده باشد برای مثال با جراحی سرطان غدد لنفاوی و رگهای لنفاوی تخلیه شده در یک منطقه ممکن است به درستی کار نکنند و ممکن است ادم ایجاد شود.
کمبود شدید پروتئین طولانی مدت
کمبود شدید (کمبود) پروتئین در رژیم غذایی شما برای مدت طولانی می تواند منجر به تجمع مایعات و ادم شود
درمان
ادم خفیف معمولاً به خودی خود از بین می رود، به خصوص اگر با بالا بردن اندام آسیب دیده بالاتر از قلب خود به کارها کمک کنید. ورم شدیدتر ممکن است با داروهایی درمان شود که به بدن شما کمک می کند تا مایعات اضافی را به صورت ادرار (ادرار آور) از بدن خارج کند. یکی از رایج ترین داروهای ادرار آور، فوروزمید (Lasix) است. با این حال، پزشک شما بر اساس تاریخچه پزشکی شخصی شما تعیین می کند که آیا این نوع داروها گزینه خوبی برای شما هستند یا خیر. اگر ورم در نتیجه استفاده از دارو رخ دهد، پزشک ممکن است نسخه شما را تنظیم کند یا یک داروی جایگزین را که باعث ایجاد ورم نمی شود، بررسی کند.
شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از پزشک متخصص نوبت بگیرید.
