کوررنگی یک بیماری ژنتیکی (ارثی) است ومعمولاً از والدین به ارث می رسد. ژن مسئول این بیماری بر روی کروموزوم X قرار دارد و چون مردان فقط یک کرومزوم Xدریافت می‌کنند، بنابراین بیشتر به این بیماری مبتلا می‌شوند. افرادی که مبتلا به “کوررنگی” هستند می توانند رنگ را ببینند اما در تمایز بین رنگ های خاصی مشکل دارند. اکثر آنها نمی‌توانند بین رنگ قرمز و سبز تمایز قائل شوند. برخی نمی‌توانند آبی را از زرد افتراق دهند. و یک گروه بسیار کوچک وضعیتی به نام تک رنگ بینی دارند که فقط به آنها اجازه می دهد سیاه و سفید را ببینند.
انواع کوررنگی
انواع کوررنگی تقریباً 8٪ از مردان و کمتر از 1٪ از خانمها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم کوررنگی اغلب در زمان کودکی توسط والدین مشاهده می‌شود. علائم بسیار اندک است، حتی ممکن است مورد توجه واقع نشوند. علائم رایج کوررنگی شامل موارد زیر است:
- ناتوانی در افتراق بین رنگ‌ها
- عدم امکان مشاهده سایه‌ها یا تن‌های مختلف یک رنگ
کوررنگی چگونه ایجاد می شود؟
به چشم خود به عنوان یک دوربین فکر کنید. قسمت جلوی آن دارای لنز است. وظیفه آن تمرکز تصاویر در قسمت داخلی قسمت پشتی چشم شماست. به این ناحیه شبکیه گفته می‌شود. این سلول‌های عصبی ویژه ای است که حاوی رنگدانه‌هایی هستند که به نور واکنش نشان می‌دهند:
سلول‌های مخروطی
سه نوع سلول مخروطی وجود دارد و هر نوع نسبت به طول موج نور حساسیت متفاوتی دارد. یک نوع مخروط نور آبی را درک می‌کند ، دیگری سبز را درک می‌کند و سوم رنگ قرمز را درک می‌کند. وقتی به یک شی نگاه می‌کنید، نور وارد چشم شما می‌شود و سلول‌های مخروط را تحریک می‌کند. سپس مغز شما سیگنال‌ها را از سلول‌های مخروط تفسیر می‌کند تا بتوانید رنگ جسم را ببینید. مخروط‌های قرمز، سبز و آبی همه با هم کار می‌کنند و به شما امکان می‌دهند کل طیف رنگ‌ها را ببینید. به عنوان مثال، هنگامی که مخروط‌های قرمز و آبی به روش خاصی شبیه سازی می‌شوند، رنگ بنفش را مشاهده خواهید کرد.
سلول های میله ای
این سلول‌ها فقط یک نوع رنگدانه دارند. به همان روش نسبت به هر طول موج نور واکنش نشان می‌دهد. این سلول‌ها هیچ ارتباطی با دید رنگی ندارد. اما آنها به نور بسیار حساس هستند و به ما اجازه می‌دهند در شب قادر به دیدن باشیم. هنگامی که سلول‌های مخروط دارای همه رنگدانه‌های مختلف فتوپیگمنت‌ها باشند، چشم شما تمام رنگ‌های ممکن را می‌بیند.اما اگر در رنگدانه‌ها مشکلی وجود داشته باشد، شما آنطور که باید رنگ‌ها را نخواهید دید. به این کمبود رنگ یا کوری رنگ گفته می‌شود. اگر فقط یک رنگدانه از بین رفته باشد ، فقط در دیدن آن رنگ‌های خاص ممکن است مشکل داشته باشید.
درمان کور رنگی
هیچ درمانی شناخته شده‌ای برای نابینایی رنگ وجود ندارد. لنزهای تماسی و عینک با فیلتر در دسترس هستند تا در صورت لزوم به کمبود رنگ کمک کنند.
شما میتوانید با استفاده از سامانه دکتر آنلاین طبینجا بصورت آنلاین از متخصص چشم ما نوبت بگیرید.
