عوارض شیمی درمانی

0
1,288
466600.jpeg alt_text
466600.jpeg caption

تقسیم سلولی و رشد و تمایز سلول ها در بدن،توسط ژن های کنترل کننده تقسیم سلولی مورد پایش قرار میگیرد. در شرایط عادی و نرمال بدن،میان تقسیم سلولی و آپاپتوز (مرگ سلولی) یک تعادل و توازنی برقرار هست، به همین جهت سلولهای بدن دچار ازدیاد نمیشوند. در مواردی، ژن های کنترل کننده تقسیم سلولی دچار جهش شده و سلولها پیوسته و بدون کنترل تقسیم شده و سبب ایجاد (تومور) توده سلولی میشود.

تومورها میتوانند خوش خیم و بدخیم باشند

توده های بدخیم بر خلاف خوش خیم، علاوه بر تمایل به تقسیم سلولی، تمایل زیادی به متاستاز به قسمت های دیگر بدن دارند. به عبارتی در تومور های بدخیم، تمایل سلولها برای تهاجم به بافت های مجاور و یا نقاط دورتر، بیشتر هست. در تومورهای بدخیم، میزان به هم ریختگی و آناپلازی (تغییرات بدخیمی) بیشتر از توده های خوش خیم هست. سلولهای تومور بدخیم، تمایز کمتری نسبت به توده های خوش خیم دارند و پس از درمان، با احتمال بیشتری عود می کنند.

توده های بدخیم

توده های بدخیم معادل سرطان در نظر گرفته میشود. این میزان تقسیم سلولی در سرطان ها، نیازمند مصرف انرژی قابل توجهی هست. به همین جهت فرد مبتلا به کنسر پس از گذشت زمان، دچار کاهش وزن قابل توجه و محدودیت انرژی می شود. در بسیاری از موارد فرد به دنبال کاهش ورن غیر قابل توجیهی که پیدا میکند، توسط پزشک بررسی شده و کنسر او تشخیص داده میشود. از طرفی آهن برای تقسیم و رشد سلولها لازم هست و فرد دچار فقر آهن نیز می شود. کنسرها متناسب با مکانی که ایجاد میشوند، علائم متفاوتی دارند و با توجه به میزان پیشرفتشان، شدت علائم و درمان های مختلفی دارند. سازمان جهانی بهداشت با توجه به مخاطرات و مورتالیتی (مرگ و میر) بالایی که این بیماری دارد،توصیه به انجام آزمایشات و تست های غربالگری و تشخیص زودرس کرده است. درمان کنسرها پر هزینه بوده و بار مالی قابل توجهی را بر دوش سازمان بهداشت  و نظام درمانی میگذارد.

درمان کنسرها 

درمان کنسرها شامل شیمی درمانی و استفاده از روش های جراحی جهت رزکسیون (برداشتن) توده ها می باشد. شیمی درمانی شاپل دارودرمانی به صورت دوره ای و بر اساس برنامه ای از پیش تعیین شده هست که در اغلب موارد استفاده از این داروها نیازمند بستری در بیمارستان می باشد. داروهای شیمی درمانی با مکانیسم‌های متفاوتی عمل میکنند. برخی داروها مانع از تفسیم‌سلولی و تکثیر ژنوم سلول ها شده و بدین ترتیب از رشد توده جلوگیری می کند. برخی داروها مواد غذایی و سوخت سلولهای سرطانی را مورد هدف قرار داده که سبب نابودی آن ها میشوند. برخی داروها مانع از آنژیوژنز (ایجاد عروق جدید) شده و خون رسانی به توده را کاهش می دهند. طول مدت شیمی درمانی و داروهای مورد استفاده در آن، بستگی به نوع تومور و میزان بدخیمی آنها و تهاجم بافتی و متاستاز آنها دارد. داروهای مورد استفاده علی رغم تاثیر خوبی که در جلوگیری از رشد سلولهای سرطانی دارند، برای سلولهای طبیعی خود بدن هم مضر هستند و میتوانند حتی باعث نابودی آنها نیز شوند.

عوارض شیمی درمانی

 

یکی از عوارض شیمی درمانی، کاهش تعداد گلبولهای قرمز و هموگلبین موجود در ساختار آنهاست، به همین جهت معمولا افراد پس از شیمی درمانی نیازمند تزریق خون هستند، همچنین ممکن هست به علت کاهش پلاکت (ترومبوسایتوپنی) دچار خونریزی شوند و نیاز به ترریق پلاکت هم پیدا کنند. یکی دیگر از عوارض داروهای شیمی درمانی، التهاب مخاطهای بدن هست و افراد می توانند دچار التهاب مخاط دهان و زخم های دهانی و معقدی شوند که با توجه به  اینکه سیستم ایمنی فرد پس از شیمی درمانی ضعیف میشود، معمولا ترمیم این زخم ها زمان بر بوده و برای فرد ناراحت کمنده خواهد بود. استفاده از مکمل های ویتامینی همچون ویتامین سی و زینک می تواند در کاهش علائم این افراد موثر هست. یکی دیگر از مشکلاتی که افراد پس از انجام شیمی درمان دارند، تهوع های نسبتا شدید هست که مانع از دریافت کالری کافی توسط آنها می شود. پس از شیمی درمانی بدن ضعیف شده و نیازمند انرژی و کالری زیادی می باشد. یکی دیگر از مشکلات پس از شیمی درمانی، کاهش تعداد گلبولهای سفید خون و به دنبال آن کاهش ایمنی فرد می باشد. این ضعیف بودن ایمنی آنها را مستعد ابتلا به انواع عفونت ها به ویژه عفونت های فرصت طلب می کند. به همین علت پس از شیمی درمانی، مصرف آنتی بیوتیک به عنوان پروفیلاکسی (جلوگیری) از ایجاد عفونت، توسط پزشکان تجویز می شود.

شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از پزشک متخصص ما نوبت بگیرید.

Rate this post

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید