ویروس نقص ایمنی انسانی یا HIV یکی از پیشرفته ترین ویروس های موجود در طبیعت است. این ویروس دو نوع HIV1 و HIV2 دارد که هرو در از راه تماس مستقیم با مایعات بدن مانند خون، مایع منی، ترشحات واژن و یا از مادر مبتلا به ایدز به جنین حین بارداری، زایمان یا شیردهی منتقل می گردد. ویروس ایدز مدت زیادی در خارج از بدن انسان قادر به زنده ماندن نیست و در محیط بیرون از بدن نمی تواند تکثیر شود. فقط یکسری از مایعات خاص بدن مثل خون، مایع منی، ترشحات واژن و شیر می تواند ویروس ایدز را حمل کنند. دمای محیط، نوع ومقدار مایعی که حاوی ویروس است، میزان اسیدیته محیط خارج، رطوبت محیط و تماس با نور آفتاب در میزان زنده ماندن ویروس در محیط خارج از بدن موثر هستند. ویروس نسبت به حرارت بسیار آسیب پذیر است. اشعه یو وی نور خورشید به ویروس HIV آسیب زده و ویروس دیگر قادر به تکثیر نخواهد بود. هرچه غلظت ویروس در مایعات بدن بیشتر باشد، مدت طولانی تری در خارج از بدن زنده خواهد ماند. ویروس HIV در محیط هایی با PH کمتر از ۷ بسرعت از بین خواهد رفت. ویروس ایدز در آب بیش از ۲ ساعت قادر به زنده ماندن نخواهد بود.
خون
ویروس ایدز در خون خشک شده تا ۵-۶ روز در دمای اتاق زنده می ماند. اگر خون داخل سرنگی باشد که با هوا تماس ندارد حتی مدت زمان بیشتری در حدود ۱۱ روز یا حتی بیشتر زنده خواهد ماند.
مایع منی
مقدار ویروس موجود در مایع منی نسبت به میزان ویروس موجود در خون کمتر می باشد. اما احتمال زدنده ماندن ویروس ایدز در مایع منی کم بوده و بنابراین بسیار احتمال کمی دارد که در اثر تماس با مایع منی باقی مانده در کاندوم دچار بیماری ایدز شود. وقتی مایع منی در معرض هوا قرار گیرد و خشک شود، ویروس ایدز کاملا غیر فعال می شود.
ترشحات واژن
اگرچه ویروس ایدز از طریق ترشحات واژن قابل انتقال خواهد بود، اما میزان ویروس در این ترشحات نسبت به خون و مایع منی بسیار کمتر است.
شیر مادر
شیر مادر کمترین میزان ویروس ایدز را در میان سایر مایعات بدن دارد. اگرچه مقدار کم آن احتمال بسیار پایینی برای انتقال بیماری ایدز دارد. اما چون نوزادان مقادیر زیادی از شیر مادر تغدیه می کند، انتقال ایدز از طریق شیر مادر را ممکن می سازد.
شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از پزشک متخصص نوبت بگیرید.
