درمان فیبروم رحم

 فیبروم رحم چیست؟

فیبروم رحم رشد غیرطبیعی بافت رحم است که عموما در سال‌های باروری رخ می‌دهد؛ فیبروم رحم که به آن لیومیوم یا میوم هم گفته می‌شود سرطانی نیست و شانس ابتلا به سرطان را بالا نمی‌برد. فیبروم‌ها سایز و تعداد مختلفی دارند. بسیاری از زنان در طول زندگی‌شان فیبروئید دارند اما هرگز متوجه آن نمی‌شوند؛ چون فیبروم‌ها اغلب علامتی ایجاد نکرده و به صورت یک یافته اتفاقی در معاینه لگن یا سونوگرافی کشف می‌شوند. در متن پیش رو قصد داریم شما را با فیبروم رحم و درمان آن آشنا کنیم.

در این مقاله خواهید خواند:

• فیبروم رحم چه علائمی دارد؟
• چه زمانی لازم است به پزشک مراجعه کنیم؟
• فیبروم رحم چگونه درمان می‌شود؟

فیبروم رحم چه علائمی دارد؟

بسیاری از زنان مبتلا به فیبروم هیچ علامتی از خود نشان نمی‌دهند؛ علائم در زنان مختلف بسته به سایز و نوع فیبروم با یکدیگر فرق می‌کنند. با این حال در زنان علامتدار، شایع‌ترین علائم شامل موارد زیر است:

• خونریزی شدید دوران قاعدگی
• طول کشیدن قاعدگی بیش از یک هفته
• درد یا فشار در لگن
• تکرر ادرار
• مشکل در دفع ادرار
• یبوست
• کمردرد یا درد پا

درموارد نادر فیبروم ممکن است باعث ایجاد درد حاد شود.

چه زمانی لازم است به پزشک مراجعه کنیم؟

پیشنهاد مطالعه: علت پارگی رحم | خونریزی رحمی

در موارد زیر لازم است به پزشک مراجعه کنید:

• درد لگنی که خوب نمی‌شود
• پریودهای شدید، طول‌کشنده یا دردناک
• خونریزی یا لکه‌بینی در فواصل بین قاعدگی
• کم خونی بی‌دلیل
• سختی در دفع ادرار

درصورتی که دچار خونریزی شدید واژن و یا درد حاد و ناگهانی لگن شدید، لازم است به اورژانس مراجعه کنید.

فیبروم رحم چگونه درمان می‌شود؟

درحال حاضر یک درمان مجزا برای فیبروم وجود ندارد و گزینه‌های درمانی متعددی دردسترس است؛ با این حال درصورتی که علامتی داشتید، با پزشک خود مشورت کنید.

• تحت نظر گرفتن

بسیاری از زنان مبتلا به فیبروم علامتی ندارند و یا علائم کمی دارند که می‌توانند با آن‌ها بسازند؛ در این صورت بهتر است هیچ اقدام درمانی ویژه‌ای انجام ندهید و تنها منتظر بمانید و تحت نظر پزشک معالج خود باشید.

فیبروم‌ها سرطانی نیستند و به ندرت در روند بارداری اختلال ایجاد می‌کنند. از سویی بسیاری از آن‌ها با افزایش سن و رسیدن به سنین یائسگی و پس از آن شروع به کوچک شدن می‌کنند.

• داروها

داروهایی که برای درمان فیبروم رحم تجویز می‌شوند، هورمون‌هایی را که سیکل قاعدگی را تنظیم می‌کنند، مورد هدف قرار می‌دهند. این هورمون‌ها خونریزی و درد لگن را بهتر می‌کنند و خود فیبروم را از بین نمی‌برند؛ گرچه می‌توانند اندازه آن را کوچک کنند.

هورمون‌های آگونیست گنادوتروپین(GnRH)

این داروها هورمون‌های استروژن و پروژسترون را سرکوب می‌کنند و بدن را وارد فازی مشابه یائسگی می‌کنند. از این رو پریود متوقف می‌شود، فیبروم کوچک می‌شود و علائم از جمله کم خونی برطرف می‌شوند.

بسیاری از زنان در طول استفاده از این داروها دچار علائم گرگرفتگی می‌شوند. این داروها بیشتر از 3 تا 6 ماه تجویز نمی‌شوند چون خطر آسیب به توده استخوانی وجود دارد.

• IUD

IUD پروژستینی می‌تواند جلوی خونریزی‌های شدید را بگیرد. با این حال کمکی به کوچک شدن فیبروم نمی‌کند. علاوه بر این از بارداری پیشگیری می‌کند.

 روش های درمانی غیرتهاجمی

جراحی اولتراسوند تحت گاید MRI

این شویه درمانی یک:

• گزینه درمانی غیرتهاجمی است که بدون نیاز به برش و به صورت سرپایی انجام می‌شود.
• هنگامی که زیر دستگاه MRI هستید انجام می‌شود. به کمک دستگاه MRI محل فیبروم تشخیص داده شده و سپس توسط امواج اولتراسوند از بین می‌رود.
• یک تکنولوژی جدید است و نیاز دارد تا مطالعات بیشتری بر روی آن صورت بگیرد.

روش‌های کمترتهاجمی

در این روش‌ها می‌توان فیبروم رحم را بدون نیاز به جراحی خارج کرد. از جمله:

• آمبولیزاسیون شریان رحمی

در این روش قطعات کوچکی به درون شریان‌های تغذیه‌کننده رحم تزریق شده و به واسطه قطع جریان خون فیبروم باعث کوچک شدن و از بین رفتن آن می‌شوند. این درمان به کوچک شدن سایز فیبروم و رفع علائم کمک می‌کند.

• میومکتومی لاپاروسکوپی

در این جراحی فیبروم از رحم خارج می‌شود؛ در جراحی لاپاروسکوپی از شیوه شکم باز استفاده نمی‌شود و جراحی تنها به واسطه چند شکاف کوچک روی شکم و با کمک دوربین‌هایی که وارد فضای شکم می‌شود، صورت می‌گیرد.

• میومکتومی هیستروسکوپی

این شیوه انتخاب درمانی مناسبی برای افرادی است که فیبروم آن‌ها درون بافت رحم قرار گرفته است. (ساب موکوزال) . در این شیوه جراح سعی می‌کند که فیبروم را از طریق ورود به دهانه رحم و واژن خارج کند.

• آبلیشن اندومتریال

در این شیوه با استفاده از وسایل خاصی که وارد رحم می‌شود و با کمک حرارت، لایه داخلی رحم برداشته شده و به این ترتیب قاعدگی متوقف شده و یا شدت خونریزی آن کم می‌شود.

این شیوه درمانی بیشتر برای توقف خونریزی موثر است؛ فیبروم‌های درون بافت رحم هم می‌توانند با این شیوه حذف شوند. اما فیبروم‌هایی که در خارج از بافت رحم هستند، قابل برداشتن نیستند. زنانی که با این شیوه درمان می‌شوند به احتمال زیاد دیگر امکان بارداری نخواهند داشت؛ با این حال همچنان روش‌های پیشگیری از بارداری ضرورت دارد. چون احتمال حاملگی خارج از رحم وجود دارد.

فراموش نکنید در همه روش‌های درمانی که رحم برداشته نشود، این احتمال وجود دارد که در آینده فیبروم‌های جدیدی مجدداد رشد کرده و علائم ایجاد شوند.

روش‌های قدیمی جراحی

میومکتومی شکمی

درصورتی که فیبروم‌های متعدد داشته باشید، اندازه آن‌ها خیلی بزرگ باشد و یا خیلی عمیق باشند، پزشک ممکن است از جراحی باز شکمی برای برداشتن فیبروم‌ها استفاده کنند.

بسیاری از زنانی که کاندید جراحی هیسترکتومی شده اند، می‌توانند به جای آن این شیوه جراحی را انتخاب کنند. با این حال ممکن است جراحی باروری را درگیر کند.

هیسترکتومی

این جراحی که همان عمل برداشتن کامل رحم است، تنها شیوه درمان قطعی و همیشگی فیبروم است. با این حال یک جراحی وسیع است.

این جراحی توانایی شما را برای باروری از بین می‌برد. علاوه بر این درمواردی ممکن است همراه رحم تخمدان‌ها هم برداشته شوند. در این صورت دچار یائسگی خواهید شد و ممکن است لازم باشد برای پیشگیری از عوارض یائسگی از درمان‌ای جایگزین هورمونی استفاده کنید.

شما می‌توانید با استفاده از سامانه آنلاین طبینجا از متخصص زنان و زایمان ما مشاوره بگیرید.