ریفلاکس ادراری به معنی بازگشت ادرار از داخل مثانه به حالب است. یعنی هنگام ادرار کردن بخشی از ادرار بجای خروج از مثانه به پیشابراه به سمت حالب و کلیه برمیگردد.
دستگاه دفع ادرار شامل کلیهها، حالبها، مثانه و مجرای ادرار میشود و در شرایط طبیعی هیچگاه ادرار از درون مثانه به طرف بالا (حالب) نمیرود.
ریفلاکس یا برگشت ادراری بیماری خطرناک کودکان است زیرا در صورت اهمال در پیگیری درمان میتواند به کلیهها صدمات جدی وارد آورد.
ریفلاکس ادراری در کودکان زیر دو سال به چه صورت دیده می شود؟
تب، بوی تند و بد ادرار، بی حالی و بیقراری، بی اشتهایی و وزن نگرفتن دارند.
در کودکان بالای دو سال: علاوه بر نشانههای فوق، درد در ناحیه پهلوها، اسهال و استفراغ، تکرر و سوزش ادرار نیز مشاهده میشود.
علائم عفونت مجاری ادراری در نوزادان ممکن است شامل تب و بیحالی، کاهش اشتها و گاهی اوقات اسهال خفیف باشد.
معمولا اکثر کودکان مبتلا به ریفلاکس، بدون علامت هستند، اما ممکناست خطر شرایط ثانویه از جمله عفونت حاد مثانه و کلیه وجود داشتهباشد، بنابراین پس از یک یا دو بار ابتلای کودک به عفونت، آزمایش و بررسی انجام میشود.
راه های درمان بیماری ریفلاکس ادراری به چه صورت است؟
در 80 درصد موارد این بیماری با دارو برطرف میشود اما باید توجه داشت که دوره درمان طولانی (یک سال و نیم) است و حتما باید دوره درمان کامل شود. در موارد بسیار حاد به کمک جراحی مشکل بیمار برطرف میشود.
ریفلاکس یا برگشت ادرار از مثانه به کلیهها باعث بروز عفونت ادراری می شود که معمولا در 30 تا 50 درصد دختر بچهها دیده میشود.
تشخیص ریفلاکس ادراری
اهمیت تشخیص ریفلاکس در سنین پایین خیلی زیاد است، زیرا که می تواند باعث انتشار عفونت از مثانه به کلیه ها شده و عفونت کلیه در سنین پایین (زیر 10 سال) باعث تخریب قسمتی از بافت کلیه می گردد و فشار خون ،عفونت ادراری مکرر و حتی نارسایی کلیه و دیالیز را ممکن است در آینده به دنبال داشته باشد.
هنگامی که عفونت دستگاه ادراری تحتانی را مبتلا میکند سیستیت ساده (عفونت مثانه) نامیده میشود و هنگامی که بر دستگاه ادراری فوقانی تأثیر میگذارد به آن پیلونفریت (عفونت کلیه) گفته میشود. علائم مربوط به دستگاه ادراری تحتانی عبارتند از دفع ادرار همراه با درد یا تکرر ادرار یا اضطرار برای ادرار (یا هر دو)، در حالی که علائم مربوط به پیلونفریت عبارتند از تب و درد پهلو به همراه علائم مربوط به عفونت دستگاه ادراری تحتانی.
عامل اصلی هر دو نوع عفونت مذکور اشرشیا کلای است، با این حال ندرتاً باکتریهای دیگر، ویروسها یا قارچ نیز ممکن است موجب آن شوند. عفونتهای دستگاه ادراری معمولاً در زنان نسبت به مردان بیشتر رخ میدهد، در درمان ریفلاکس قدم اول درمان عفونت ادراری هست و پس از آن میتوان با درمان دارویی و در موارد شدیدتر با جراحی، برگشت ادرار به مثانه و کلیه را درمان کرد.
شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا به صورت آنلاین از متخصصین کلیه و مجاری ادراری نوبت بگیرید.
