اختلالات تیک در کودکان و روش های درمان آن

تیک از جمله اختلالات روانشناختی است که بوسیله تیک های حرکتی و یا صوتی تکراری، سریع و غیرارادی مشخص می شوند که همراه با عود و فروکشی بوده ،اما پس از شروع بیش از یکسال باقی می ماند.  همانطور که اشاره شد تیک ها ناگهانی، سریع، تکرار شونده ، غیرریتمیک حرکتی یا صدایی هستند. تیک های حرکتی ساده شامل پلک زدن، حرکت سریع گردن، بالا انداختن شانه و باز کردن اندام ها سریع و گذرا بوده و شامل درگیری یک یا چند گروه محدود عضلات هستند.  تیک های صوتی ساده شامل صاف کردن گلو، خرناس و سرفه، صداها و اواهای منفرد و بی معنی هستند. افرادی که تیک دارند زمانی که عمیقا در یک کار یا فعالیت درگیر شوند یا در طی خواب می توانند تیک های خود را برای مدتی سرکوب کنند. تیک ها اغلب تلقین پذیرند و با اضطراب و هیجان یا خستگی تشدید می شوند. هرچند والدین افزایش فرکانس تیک هارا در اواخر روز توصیف میکنند تحقیقات از برگشت تیک به دنبال سرکوب ارادی تیک ها حمایت نمی کنند. 

سیر بالینی :

تیک ها عموما بین 4 تا 6 سالگی اغاز می شوند و بین سنین 10 تا 13 سالگی شدت می یابند و شدت تیک بطور قابل ملاحضه ای در بیشتر افراد (65%) در سنین 18 تا 20 سالگی کم می شود. درصد کمی از افراد تیک هایشان تا بزرگسالی بدتر می شود. شروع جدید تیک در بزرگسالی نادر است و اغلب با داروها یا صدمات (خونریزی ) دستگاه عصبی مرکزی همراهی دارد. تیک ها در همه گروه سنی به طور مشابه تظاهر می یابد و تغییر در گروه های عضلات مبتلا و تولید صدا در طول زمان رخ می دهد. بعضی از افراد ممکن است دوره های بدون تیک که هفته ها تا ماه ها طول می کشد داشته باشند. 

آنچه در این مقاله خواهید خواند

اپیدمیولوژی تیک ها 

میزان شیوع برای تمام تیک ها از 6 تا 18 درصد برای پسران و 3 تا 11 درصد برای دختران متفاوت است. 

بیماری های همراه تیک

وقوع همزمان سایر اخلالات روان پزشکی شایع است و ارتباطی مستقیم و دوطرفه بین تیک و اختلال وسواسی جبری وجود دارد. اختلال بیش فعالی همزمان در تقریبا 50 درصد این کودکان اتفاق می افتد. اغلب با مشکلات رفتاری شامل حملات قشقرق و مقابله جویی همراهی دارد.  ناتوانی های یادگیری در بیش از 20 درصد این بیماران یافت می شود. وقوع همزمان اضطراب و افسردگی نیز در انها مشاهده می شود. 

علت تیک

پیشنهاد شده که علت این اختلال ممکن است احتلال عملکرد انتقال دهنده های عصبی باشد. نقش ژنتیک نیز قابل ملاحضه است و یک افزایش 10 تا 100 برابری بروز این اختلال در وابستگان درجه اول در مقایسه با جمعیت عمومی وجود دارد.  فرض شده که استرس های محیط به عنوان عامل مستعد کننده در افراد مستعد به این اختلال هستند. 

عوارض تیک

بسیاری از افراد که تیک خفیف تا متوسط دارند ممکن است از تیک های خود اگاه نباشند. حتی افرادی که تیک های شدید داند ممکن است اختلال عملکرد نداشته باشند ولی بطور غیرشایع وجود تیک ها میتواند منجر به گوشه گیری، ناتوانی در انجام کار یا حضور در مدرسه یا اختلال در کیفیت زندگی شود. 

علائم هشدار :

برای تیک های با شروع جدید بویژه انهایی که شروع ناگهانی داشته، غیر معمول هستند و یا در وضعیت ذهنی اختلالاتی وجود دارد یک بررسی طبی و بالینی باید درنظر گررفته شود.  ارزیابی ازمایشگاهی پایه شامل بررسی عملکرد کبدی ولیوی و خونی باید در نظر گرفته شود تصویر برداری مغزی بصورت روتین توصیه نمیشود مگر در مواردی که معاینه عصبی اختلال داشته باشد. 

درمان :

تصمیم برای درمان تیک ها بر اساس سطح اختلال و دیسترس مربوط به تیک ها ، با خانواده و کودک گرفته شود. اگر تیک ها خفیف باشند ممکن است پس از اموزش روانی نیاز به مداخله نداشته باشند. داروها باید زمانی که تیک ها باعث اختلال عملکرد در کیفیت زندگی شده و یا زمانی که بیماری های همراه پاسخ دهنده به دارو وجود دارند درنظر گرفته شود تا هم علایم تیک و هم بیماری های همراه را هدف قرار دهند. تنها دو داروی مورد تایید سازمان جهانی بهداشت برای تیک هالوپریدول و پیموزاید هستند. بیشتر پزشکان از انتی سایکوتیک های غیرتیپیک بعلت عوارص جانبی کمتر استفاده میکنند.  درمان هایی رفتاری با مدیریت خشم ممکن است مفید باشد. هیچ شواهد علمی حمایت کننده برای استفاده از تحریک عمقی مغز، تحریک مغناطیسی و مکمل های غذایی در درمان تیک وجود ندارد

شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از متخصص کودک ما نوبت بگیرید.