عفونت گوش یکی از شایعترین عفونت ها در میان کودکان و بزرگسالان است؛ در کودکان احتمالاً به دلیل ضعیف بودن سیستم ایمنی این عفونت شایع است. نوزادانی که به مبتلا به عفونت گوش هستند، بیقرار و تحریک پذیر هستند و گوش خود را می مالند. علل زیادی باعث ایجاد عفونت می شوند که در ادامه به آن ها اشاره می شود. سه نوع عفونت گوش وجود دارد: عفونت گوش خارجی، عفونت گوش میانی و عفونت گوش داخلی.
عفونت گوش خارجی
عفونت گوش خارجی شایع ترین عفونت گوش در بزرگسالان است. مجموعة لاله گوش، مجرای گوش و پرده صماخ را گوش خارجی می نامند. این عفونت، نوعی التهاب است که در میان شناگران شایع است، به همین دلیل به آن گوش شناگران نیز گفته می شود. به دلیل باقی ماندن آب در گوش، شرایط برای رشد باکتری ها و قارچ ها فراهم می شود و عفونت گوش خارجی به وجود می آید. همچنین استفاده از گوش پاک کن، خاراندن گوش، زخم و ضایعات پوستی نیز باعث بروز این عفونت می شوند. از علائم این عفونت می توان به موارد زیر اشاره کرد: درد گوش یا اطراف آن، ناواضح شنیدن صداها، تب، سوزش و خارش لاله یا مجرای گوش.
عفونت گوش میانی
گوش میانی شامل فضای پشت پرده صماخ است که سه استخوان کوچک به نام های چکشی، سندانی و رکابی در آن قرار دارد. عفونت گوش میانی که رایج ترین عفونت گوش می باشد، به دلیل وجود اختلال در عملکرد شیپور استاش که کانال ارتباطی گوش میانی و حلق است، ایجاد می شود؛
این کانال ارتباطی، وظیفة متعادل کردن فشار هوا و مایعات را بر عهده دارد. سرماخوردگی، آنفولانزا و آلرژی باعث تحریک و تورم این کانال و ایجاد عفونت گوش می شوند. همچنین اختلال در عملکرد شیپور استاش ممکن است باعث تجمع مایع گوش در گوش میانی شود، در این صورت شرایط برای رشد باکتری ها و قارچ ها مساعد شده و سبب بروز عفونت می شود.
گاهی فشار ناشی از لوزه های متورم به شیپور استاش، باعث ایجاد عفونت می شود. این عفونت، یکی از علل شایع درد گوش در افراد مختلف به ویژه نوزادان و کودکان است. از علائم این عفونت می توان به موارد زیر اشاره کرد: درد نسبتاً شدید و ضربان دار در گوش به ویژه هنگام خواب و استراحت، تب و لرز، کم شدن شنوایی، خروج ترشحات از گوش.
عفونت گوش درونی
گوش درونی قسمتی از گوش است که با مغز و اعصاب شنوایی در ارتباط است. این عفونت یکی از جدی ترین عفونت های گوش و دلیل گوش درد بزرگسالان است و معمولاً یکی از عوارض عفونت های ویروسی است. از علائم این عفونت می توان به موارد زیر اشاره کرد: عدم تعادل و دوران سر، سرگیجه ناگهانی، تهوع و استفراغ، احساس قریب الوقوع زمین خوردگی.
این نکته قابل ذکر است که فقط پزشک می تواند به وسیله اتوسکوپ، عفونت گوش را تشخیص دهد. در حالت طبیعی پرده گوش تمیز و خاکستری مایل به صورتی است اما وقتی دچار عفونت شود، ملتهب و قرمز می شود. در صورت درمان نکردن عفونت گوش، ممکن است به پرده گوش آسیب برسد و مشکلات شنوایی، گفتاری و مننژیت ایجاد شود. یکی از اشتباهاتی که باعث بروز عفونت گوش می شود استفاده از گوش پاک کن است.
خیلی از افراد عادت کرده اند که بعد از حمام یا استخر و یا بدون آنکه گوششان خیس باشد از گوش پاک کن استفاده کنند و از این موضوع آگاه نیستند که استفاده از گوش پاک کن، کلید و کبریت و … باعث عفونت گوش خارجی می شود. جرمی که در گوش وجود دارد از کانال و پرده گوش در برابر اجسام و حشرات محافظت می کنند و وقتی گوش نیازی به آن نداشته باشد، خشک شده و از گوش خارج می شود.
بنابراین استفاده از گوش پاک کن برای تمیز کردن گوش کار اشتباهی است، چرا که به جای درآوردن جرم از گوش باعث فشرده شدن جرم و نزدیک شدن به پرده گوش و ایجاد عفونت و درد گوش می شود، به همین دلیل به هیچ عنوان استفاده از گوش پاک کن توصیه نمی شود.
پیشنهاد مطالعه: خطرات استفاده از شمع گوش
شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از متخصص گوش و حلق و بینی ما نوبت بگیرید.
