بیماری های روماتولوژی دسته بزرگی از بیماری ها هستند که افراد زیادی از جامعه با رنج سنی متفاوت را درگیر میکنند و معمولا بر اساس مجموعه ای از یافته های بالینی و علایم، معاینه فیزیکی توسط پزشک، ازمایش های سرولوژی، تصویربرداری و گاهی نمونه برداری تشخیص داده می شوند.
علایم روماتیسمی
علایم کلاسیکی برای بیماری روماتیسمی وجود ندارد اما علایم شایع شامل : درد مفاصل، تب، خستگی و راش و بثورات پوستی می باشد. روماتیسم یکی از بیماری های روماتولوژی شایع است که خیلی از کودکان در طول زندگی انرا تجربه می کنند. واژه روماتیسم یک اصلاح عامیانه است که توسط مردم بکار برده می شوند و منظور درد استخوان، تورم و درد مفاصل است که در پزشکی اصطلاحا ارتریت نامیده می شود. ارتریت روماتوئید جوانان یا JIA شایعترین بیماری روماتیسمی کودکان می باشد.
ویژگی بیماری روماتیسمی
1. سن کمتر از 16 سال هنگام شروع
2. تورم یا افیوژن مفصل
3. محدودیت در دامنه حرکات مفصلی و درد در حرکت
4. گرمی مفصل
معمولا دختران بیشتر از پسرها گرفتار می شوند.
این بیماری بسته به تعداد مفاصل درگیر و علایم همراه به سه دسته الیگوارتیکولار، پلی ارتیکولار و سیستمیک تقسیم می شود.
علت بیماری روماتیسم
یک بیماری خودایمنی است که علت ان به طور کامل شناخته نشده است. حداقل دو عامل در بروز بیماری ضروری در نظر گرفته می شوند : استعداد ایمونولوژیکی و محرک خارجی.
علایم بیماری روماتیسم
ارتریت برای تشخیص هر یک از زیر گروه های بیماری باید وجود داشته باشد. ارتریت با تورم مفصل یا وجود 2 مورد از علایم زیر تعریف می شود : محدودیت حرکتی، درد و افزایش گرمی مفصل.
سایر علایم شامل موارد زیر است:
خشکی صبحگاهی بخصوص بعد از بی حرکتی ،خستگی، کیفیت خواب پایین.
مفاصل درگیر اغلب متورم، در لمس گرم و در حرکت دردناک هستند و دامنه حرکت انها کاهش یافته است ولی قرمز نیستند. ارتریت در مفاصل بزرگ بویژه زانو در ابتدا رشد طولی را تسریع می دهد که موجب بلندتر شدن اندام مبتلا و در نتیجه اختلاف طول اندام ها می شود. تداوم التهاب بسته شدن زود هنگام صفحه رشد را تحریک می کند که در نهایت موجب کوتاه شدن استخوان در پای مبتلا می شود. فرم الیگوارتریت بصورت درگیری در چهار یا کمتر از 4 مفصل در طول مدت 6 ماه بعد از شروع بیماری تعریف می شود که بطور غالب تنها یک مفصل را درگیر می کند که در ابتدا مفاصل بزرگ پاها مانند زانوها و مچ پا را گرفتار می سازد. درگیری مفاصل بزرگ دست ها از جمله ارنج به تنهایی شایع نیست. نوع پلی ارتیکولار با التهاب در پنج یا بیشتر از پنج مفصل در هردو پاها و دست ها مشخص می شود. ندول های روماتویید برجستگی های استخوانی هستند که ممکن است در موارد شدید بیماری روی ستون فقرات، سطح پشتی دست ها و روی تاندون اشیل ایجاد شوند. نوع سیستمیک با تب، ارتریت و درگیری اعضای داخلی از جمله بزرگی کبد و طحال، بزرگی غدد لنفاوی و التهاب پرده های سروزی مشخص می شود. ارتریت ممکن است هرتعداد مفصل را درگیر کند اما بیماری بطور کلاسیک بصورت پلی ارتیکولار بوده و ممکن است بسیار مخرب باشد و باعث تخریب و تغییر شکل مفاصل کودک شود.
تشخیص بیماری روماتیسم
تشخیص JIA بالینی بوده و حاصل رد سایر بیماری های مشابه و بدون تست ازمایشگاهی خاص می باشد. یافته های ازمایشگاهی شامل تست های ANA و RF تنها حمایتی بوده و بیشتر نشان دهنده میزان بروز عوارضی مثل یووئیت می باشد و نتاج انها ممکن است در مبتالایان به JIA طبیعی باشد.
تشخیص افتراقی
تشخیص افتراقی ها برای ارتریت وسیع می باشد و یک بررسی کامل لازم است. ارتریت می تواند تظاهر بارز برای هر کدام از بیماری های روماتیسمی چند سیستمی دوره کودکی شامل لوپوس اریتماتوز سیستمیک، درماتومیوزیت جوانان ، سارکوئیدوز و سندورم های واسکولیتی باشد.
درمان روماتیسم
اهداف درمانی شامل فروکش کردن بیماری، جلوگیری یا توقف اسیب مفصلی و فراهم کردن زمینه رشد و تکامل طبیعی کودک می باشند. تمام کودکان مبتلا به JIA به برنامه درمانی خاص خود نیاز دارند و مدیریت درمان بسته به شدت و زیرگروه بیماری و پاسخ به داروها تنظیم می شود. کودکان مبتلا JIA باید بصورت دوره ای تحت معاینه های چشم پزشکی جهت تشخیص یووییت بدون علامت باشند.
شما می توانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از متخصص کودک ما نوبت بگیرید.
