عوارض حساسیتی پس از تزریق

افرادی که دچار حساسیت دارویی هستند، در صورت مصرف دارو، به صورت قرص، شربت و یا تزریق، دچار عوارض ناشی از حساسیت دارویی می شوند. تزریق عضلانی، وریدی و مصرف موضعی برخی داروها، یکی از شایع ترین راه های بروز حساسیت است. حساسیت دارویی اکثر اوقات خود را به صورت دانه های قرمزرنگ موسوم به «راش» نشان می دهد که یک تا سه هفته بعد از مصرف دارو ممکن است بروز پیدا کند. البته معمولاً در اولین باری که فرد دارویی را دریافت می کند، بدنش حساسیتی به آن نشان نمی دهد، اما در دفعات بعدی واکنش آلرژیک آغاز می شود. در واقع پس از اینکه بدن برای بار اول دارو را دریافت کرد، شروع به ساختن آنتی بادی کرده و در نتیجه در نوبت دوم مصرف دارو، سیستم ایمنی بدن، دارو را مهاجم تلقی کرده و برای دفاع از بدن در مقابل آن، شروع به ساخت مواد شیمیایی خاصی می کند که موجب بروز واکنش های آلرژیک می شود. 

حساسیت دارویی

حساسیت دارویی میتواند به صورت خفیف و یا شدید باشد و به شکل های مختلفی خود را نشان دهد. برای مثال، خارش شدید، بروز تاول و یا زخمی شدن ضایعات پوستی، گرم بودن و تشدید قرمزی محل ضایعات پوستی، بروز کهیر و احساس خارش در سراسر بدن، بروز مشکلات تنفسی از جمله تنگی نفس و تنفس صدادار، از عوارض ناشی از حساسیت دارویی هستند. البته حساسیت دارویی می تواند عوارض دیگری از جمله: سرفه، اختلال در بلع، ورم کردن زبان، گلو، حلق، لب ها، اطراف چشم ها، صورت و یا ورم کردن دست و پاها، خونریزی، تب و لرز، سردرد و سرگیجه، رنگ پریدگی، درد قفسه سینه یا تپش قلب، اسهال، تهوع، استفراغ، درد شکم، ضعف و بی حالی و … داشته باشد. البته حساسیت دارویی با عوارض ناشی از مصرف دارو متفاوت است. برای مثال، حالت تهوع بعد از مصرف دارو، جزو عوارض مصرف دارو است، اما ظهور جوش روی پوست، واکنش حساسیتی است. گاهی اوقات ممکن است حساسیت دارویی شدید بوده و موجب بروز آنافیلاکسی در فرد شود. آنافیلاکسی واکنشی شدید، ناگهانی و مرگبار بوده که موجب شوک و قطع تنفس می شود. در واقع حساسیت شدید دارویی، موجب درگیری همزمان چند سیستم یا چند اندام بدن می شود، یعنی ممکن است فرد هم دچار کهیر و دانه های پوستی شود و هم دچار مشکلات تنفسی شود. معمولاً افراد به دنبال مصرف داروهای زیر ممکن است دچار واکنش های آلرژیک شوند:

1) پنی سیلین

برای جلوگیری از بروز حساسیت دارویی ناشی از پنی¬سیلین، حتماً باید قبل از تزریق، دارو را تست نمود. همچنین در نوبت¬های بعدی تزریق نیز باید دارو مجدداً تست شود، زیرا ممکن است بدن نسبت به دوزهای بعدی دارو واکنش نشان دهد.

2) آنتی بیوتیک ها

یکی از اصلی ترین داروهای ایجاد کننده حساسیت، آنتی بیوتیک ها هستند. اگر فردی نسبت به یک داروی آنتی بیوتیک حساسیت نشان می دهد، نسبت به ماده شیمیایی مشابه و یا سایر آنتی بیوتیک های همان خانواده نیز حساس است. آنتی بیوتیک های حاوی سولفانامیدها، مانند سولفامتوکسازول، تری متوپریم، آزیتروماسین، سولفیسوکسازول ممکن است گاهی موجب بروز حساسیت دارویی شوند.

3) داروهای ضدتشنج

مصرف این داروها ممکن است موجب عوارض پوستی شود که بسیار شایع است.

4) داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی

این داروها مسکن هستند و جهت تسکین و کاهش درد استفاده می¬شوند. گاهی مصرف آسپرین یا سایر داروهای NSAID می¬توانند موجب بروز عوارض حساسیتی شوند.

5) داروهای شیمی درمانی

افرادی که تحت شیمی درمانی قرار می گیرند، ممکن است به دنبال تزریق داروها، دچار مشکلات پوستی شوند. زیرا مواد شیمیایی تزریق شده به بدن، علاوه بر تحت از بین بردن سلول های سرطانی، روی سلول های سالم بدن نیز اثر می گذارند. به همین دلیل فرد بعد از شیمی درمانی دچار خشکی و خارش پوست می شود. برای مقابله با بروز واکنش های حساسیتی ناشی از تزریق دارو، باید پزشک را در جریان نحوه مصرف دارو و مقدار و زمان آن قرار داد. اگر عامل بروز حساسیت مشخص شود، با قطع مصرف آن، و بدون نیاز به مصرف داروی دیگری، می توان با حساسیت دارویی مقابله کرد. استفاده از داروهای ضدحساسیت همچون آنتی هیستامین، در واقع تنها اثر تسکین دهندگی دارند و مشکل را حل نخواهند کرد.

شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از متخصص آلرژی ما نوبت بگیرید.