پسوریازیس در کودکان و روش های درمان

پسوریازیس یک بیماری پوستی التهابی وابسته به سیستم ایمنی یا بعبارتی یک بیماری خود ایمنی است که با التهاب و تکثیر سلولهای کراتینوسیت مشخص می شود.

ریسک فاکتورها :

عوامل دخیل در شروع یا شعله وری بیماری پسوریازیس شامل مواردی از جمله عفونت های باکتریایی و ویروسی ، ضربه ، استرس فیزیکی یا عاطفی ،مصرف دخانیات (حتی مواجه دست دوم) و داروهای معین و خاصی هستند.  میان پسوریازیس و چاقی دوران کودکی در سطح دنیا نیز ارتباطی وجود دارد.

علایم بالینی پسوریازیس

این بیماری پوستی مزمن شایع در تقریبا  30 درصد افراد مبتلا  در عرض دو دهه اول زندگی برای اولین بار اشکار می شود.  پسوریازیس پلاکی شایعترین نوع و زیرگروه این بیماری می باشد و بیش از 80 درصد موارد را شامل می شود که با ضایعات شامل پاپول های یا دانه های قرمز و ملتهب که با هم ادغام می شوند تا پلاک هایی ( ضایعات تکه ای بزرگ ) با حاشیه های نامنظم و با حدود کاملا واضح ایجاد کنند مشخص می شود. درصورتی که این پلاک ها با درمان دستخوش تغییر نشوند یک پوسته نقره ای یا سفید روی ضایعه ایجاد می شود. برداشتن پوسته ممکن است سبب ایجاد نقاط خونریزی دهنده شود.  پاسخ کوبنر که در ان در محل های خراش یا ضربه روی پوست، ضایعات جدیدی ایجاد می شود یک ویژگی تشخیصی با ارزش است.  ضایعات ممکن است هرجایی در بدن واقع شوند ولی محل های اختصاصی تر قسمت های سر، زانو ، ارنج، ناف ژنیتالیا و کانال گوش هستنند. ضایعات کوچک شبیه قطره باران روی صورت شایع هستند.  درگیری ناخن که یک نشانه تشخیصی بارزش است با نقطه نقطه شدن صفحه ناخن ، جداشدن صفحه ناخن ، تغییر رنگ قهوه ای مایل به زرد زیر ناخنی و تجمع چرک زیر ناخن مشخص می شود. پلاک ها و ضایعات اغلب بدون علامتند هرچند خارش در کودکان شایع تر از بزرگسالان می باشد. پسوریازیس قطره ای فرمی از بیماری است که به طور عمده در کودکان اتفاق می افتد که با بروز ناگهانی ضایعات گرد یا بیضی شکل کوچکتر از یک و نیم سانتیمتر فراوان که از نظر ظاهری مشابه ضایعات بزرگتر پسوریازیس هستند مشخص می شوند. ضایعات تمایل بیشتری برای درگیری تنه، صورت و بخش های فوقانی اندام ها دارند. شروع اعلب به دنبال یک عفونت استرپتوکوکی مثل گلودرد چرکی اتفاق می افتد.

تشخیص های افتراقی و بیماری های مشابه

پسوریازیس یک تشخیص بالینی است. ضایعاتی که ممکن است با پسوریازیس اشتباه شوند شامل درماتیت نومولر، تینه آ کورپوریس، درماتیت سبوروییک، سندرم رایتر و پیتریازیس لیکنویید می باشند. ضایعات کف سر ممکن است با درماتیت سبوروییک ، درماتیت اتوپیک یا تینه آ کاپیتیس اشتباه شوند.

درمان پسوریازیس

روش درمانی بسته به سن کودک، نوع پسوریازیس ، محل های درگیری و وسعت بیماری متفاوت است. باید تا حد امکان از ضربه فیزیکی و شیمیایی دوری و پرهیز نمود. درمان پسوریازیس باید بصورت یک روند 4 ردیفی دیده شود. ردیف اول درمان موضعی و استفاده از پماد و لوسیون روی سطح ضایعات است. ردیف دوم درمان فتوتراپی است. ردیف سوم درمان های سیستمیک خوراکی است.  ردیف چهارم درمان، تعدیل کننده های پاسخ بیولوژیک هستند که شامل مهارکننده های فاکتور نکروز تومور از جمله اتانرسپت، اینفلکسیماب و آدالیموماب می باشند.

پیش آگهی :

بهترین پیش اگهی مربوط به کودکان با بیماری محدود است. پسوریازیس بیماری برای تمام طول عمر است که با دوره های بهبودی و تشدید مشخص می شود.  التهاب مفصل (ارتریت) یا بیماری های مختلف چشمی ممکن است عوارض خارج پوستی پسوریازیس باشند. بیماری های متابولیک و قلبی عروقی همچنین در بیماران پسوریازیس به میزان بیشتری به وقوع می پیوندد. به عنوان مثال افزایش درجه چاقی و سندرم متابولیک همراه (افزایش قند، افزایش چربی و افزایش فشار خون) با شدت پسوریازیس مرتبط است. بیماران با پسوریازیس همچنین دچار افزایش میزان سکته قلبی و دیگر بیماری های عروقی در زندگی دوران بزرگسالی هستند.

شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از متخصص کودک ما نوبت بیرید.