شایعترین تومور عروقی شیرخوارگی همانژیوم

0
2,357
740063.jpeg alt_text
740063.jpeg caption

همانژیوم شایعترین تومور عروقی شیرخوارگی است که بیشتر از همه در ناحیه سرو گردن دیده می شود و در پنج درصد نوزادان تفاق می‌افتند.

 

همانژیوم  چیست؟

همانژیوم ها توده های قرمز روشن خوش خیمی هستند که از سلول های دیواره عروقی ( اندوتلیوم) منشا می گیرند. خوشبختانه این تومورها ماهیت بدخیمی و سرطانی ندارند.

 

زمان بروز همانژیوم

همانژیوم ها می توانند به هنگام تولد وجود داشته یا به صورت شایع تر در دو هفته اول زندگی آشکار شوند. همانژیوم ها بصورت قابل پیش‌بینی بزرگ می شوند و سپس به صورت خود به خودی پسرفت می‌کنند.

 

ریسک فاکتورها ایجاد همانژیوم

ریسک فاکتورهای ایجاد همانژیوم شامل نارس بودن، جنس مونث، وزن پایین موقع تولد و نژاد سفید هستند. در مواردی که همانژیوم ها بزرگ باشد باید بررسی از نظر کم کاری تیروئید انجام شود.

 

 

 

همانژیوم

انواع همانژیوم

همانژیوم ها باید به انواع سطحی و عمقی یا مختلط دسته بندی شوند. همانژیوم های سطحی ضایعات به رنگ قرمز براق، برجسته، قابل فشرده شدن و با حدود مشخص هستند که ممکن است در هر ناحیه از بدن واقع شوند . اگر چه گاهی اوقات به هنگام تولد وجود دارند ولی اغلب در دو ماه اول زندگی آشکار می شوند و یک لکه قرمز یا آبی یا یک ناحیه رنگ پریدگی خبر از ایجاد آن می دهد. گاهی ممکن است با زخم ناحیه پرینه یا لب تظاهر کند. دختران نسبت به پسران بیشتر مبتلا می شوند. ضایعات تمایل بیشتری برای درگیری صورت ، اسکالپ، پشت و قدام قفسه سینه دارند . ضایعات ممکن است منفرد یا متعدد باشند. الگوهای درگیری صورت شامل نواحی پیشانی، گونه، چانه و بینی هستند.  همانژیوم هایی که در نواحی عمیق‌تر واقع شده‌اند منتشر تر هستند و نسبت به همانژیوم های سطحی وجوه کمتری داشته. کیستی ، سفت یا قابل فشرده شدن هستند و پوست پوشاننده آنها ممکن است از نظر رنگ طبیعی به نظر برسد یا اینکه رنگ مایل به آبی داشته باشد. بیشتر همانژیوم ها مختلط و شامل هر دو جزء سطحی و عمقی هستند. همانژیوم ها دستخوش یک فاز رشد سریع می شوند سپس به دنبال آن یک دوره ثابت بدون تغییر دارند و در نهایت جمع شدن خود به خودی اتفاق می افتد.  زمانی که روی ضایعه نواحی رنگ پریده یا خاکستری کمرنگ ایجاد می شوند نشان دهنده فیبروز است و می‌توان پسرفت ضایعات را انتظار داشت. سیر یک ضایعه خاص غیر قابل پیش بینی است ولی در حدود ۶۰ درصد این ضایعات تا سن پنج سالگی و ۹۵ درصد تا سن ۹ سالگی به حداکثر جمع شدن و حداقل اندازه خود دست می یابند. بهبود خود به خودی به سایز یا محل همانژیوم بستگی ندارد ولی به نظر می‌رسد ضایعات لب بیشتر اوقات پایدار بمانند. عوارض شامل زخم شدن، عفونت ثانویه و به ندرت خونریزی هستند. محل بعضی ضایعات می‌تواند باعث اختلال در بعضی عملکردهای حیاتی شود مثلاً همانژیوم پلک ها با بینایی تداخل دارد، روی پیشابراه با ادرار کردن و روی مجاری هوایی که با تنفس تداخل دارند. همانژیوم ناحیه ریش ممکن است با درگیری مجاری هوایی فوقانی همراه باشد . در یک بیمار معمولی مبتلا به همانژیوم که هیچگاه عارضه جدی یا رشد بیش از اندازه که منجر به تخریب بافت شود ندارد درمان شامل تحت نظر گرفتن انتظاری است. از آنجایی که تقریباً تمام ضایعات به صورت خود به خودی پسرفت می‌کنند درمان به ندرت نیازمند می‌شود و ممکن است منجر به ضرر بیشتر شود . بیماران نیاز به اطمینان بخشی و حمایت مکرر دارند. پس از جمع شدن خود به خودی، بسیاری بیماران با نقایص زیبایی کوچکی مانند لکه های پوستی و یا زخم مراجعه می نمایند که برخی از آنها با انجام لیزر قابل درمان است. سایر نقایص را می توان در صورت درخواست با جراحی پلاستیک درمان کرد .

همانژیوم بدشکل کننده تهدیدکننده حیات

در مواردی که همانژیوم بدشکل کننده و تهدید کننده حیات است یا بینایی در خطر است یا زخمی که به دیگر درمانها پاسخ نمی دهد درمان دارویی با پروپرانولول خوراکی خط نخست درمان می باشد. سایر درمان ها شامل کورتیکواستروئید های خوراکی می باشد که در موارد عدم پاسخ به درمان های اولیه استفاده می شود.

 

شما میتوانبد با استفاده سامانه طبینجا بصورت آنلاین از متخصص کودکان ما نوبت بگیرید.

Rate this post

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید