علل بروز تشنج و انواع آن

علل بروز تشنج و انواع آن چیست

در صورتی که فعالیت الکتریکی مغز به طور ناگهانی و کنترل نشده تغییر کند، باعث بروز تشنج می شود. در این وضعیت، رفتار، حرکات، احساسات و سطح آگاهی فرد دستخوش تغییراتی می شود. تشنج انواع مختلفی دارد که معمولاً بین 30 تا 120 ثانیه طول می کشد و باعث لرزش بدن، تکان خوردن و از دست دادن کنترل می شود.

انواع تشنج

تشنج ممکن است غیرصرعی، جزئی، و یا گسترده باشد. در تشنج های غیرصرعی به دلیل ابتلا به بیماری و یا آسیب سر، فرد دچار تشنج شده است که با درمان بیماری، تشنج او نیز برطرف می شود. تشنج های جزئی در افراد مبتلا به صرع بروز پیدا می کند و به دلیل اینکه در یک طرف مغز ایجاد می شود، یک طرف بدن را درگیر می کند. تشنج های گسترده هر دو طرف مغز ایجاد شده و هر دو طرف بدن را درگیر می کند، که خود به دو دسته تشنج های صرع کوچک و تشنج های صرع بزرگ قابل تقسیم هستند. تشنج های صرع کوچک معمولاً چند ثانیه طول می کشند و علائم فیزیکی کمی دارند. اما تشنج های صرع بزرگ تونیک کلونیک هستند و معمولاً در بیماران مبتلا به صرع دیده می شود.

علل بروز تشنج

عوامل مختلفی همچون صرع، داروها، تب، بیماری های خاص و آسیب دیدن سر و … ممکن است باعث بروز تشنج شوند. در ادامه به معرفی علل بروز تشنج پرداخته شده است:

• تشنج صرعی

یکی از شایع ترین علل بروز تشنج، ابتلا به صرع است.
افراد مبتلا به این بیماری به طور مکرر دچار تشنج می شوند.
همانطور که ذکر شد، این افراد دچار تشنج تونیک – کلونیک یا سفتی – پرشی می شوند
که ممکن است به دلیل عبور با قدرتِ هوا از بین تارهای صوتی، صدایی شبیه ناله هم به گوش برسد. باید توجه داشت که صرع خود باعث بروز حملاتی می شود که شاید با تشنج اشتباه گرفته شود. برای مثال: یکی از حمله های صرعی حمله خاموش است که به دلیل اختلال الکتریکی مغز، فرد مدت کوتاهی بدون حرکت است و قادر به پاسخ به تحریکات محیطی نیست.

• تب

گاهی بالا بودن تب، به ویژه در کودکان 6 ماهه تا 5 ساله، ممکن است باعث بروز تشنج های غیرطبیعی و طولانی شود. لازم به ذکر است که این تشنج ها اثر بدی بر مغز کودک نداشته و به درمان نیاز ندارند، جز هنگامی که تشنج بیشتر از 5 دقیقه طول کشیده و یا حال کودک بهبود پیدا نمی کند.

• تشنج غیر صرعی

به اعتقاد پزشکان، تشنجی که به دلیل اختلالات الکتریکی در مغز ایجاد نشده است، صرع نیست و نوعی بیماری روانی محسوب می شود که در اثر فشارهای روحی و روانی ایجاد شده است.

• اختلال حرکتی حمله ای

اختلال حرکتی حمله ای نوعی بیماری ژنتیکی است که از والدین به فرزندان به ارث می رسد. ابتلا به این بیماری نادر، موجب بروز تشنج می شود که معمولاً هنگام پریدن یا بلند شدن اتفاق می افتد. این نوع تشنج ممکن است کمتر و یا بیش تر از 5 دقیقه طول بکشد و با داروهای ضد تشنجی همچون کاربامازپین ها قابل درمان است.

• واکنش های دارویی

گاهی اوقات مصرف برخی داروهای خاص، باعث بروز حملات صرع و تشنج می شود.

• میگرن

برخی مطالعات نشان داده است که میگرن باعث بروز تشنج صرعی یا میگرالپسی می شود. اما این مسئله هنوز نیازمند تحقیقات بیشتری است. علاوه بر موارد مذکور، کم خوابی، مننژیت، هیپوناترمی، سکته مغزی، تومور مغزی، استفاده از داورهای محرک، الکل، فشارخون بالا، مشکلات کبدی و کلیوی، افت قند خون، عدم تعادل الکتریکی و شوک الکتریکی می توانند باعث بروز تشنج شوند.

پیشگیری از تشنج

تشنج در صورتی که درمان نشود، طولانی تر می شود و در طولانی مدت باعث کم کاری مغز، آسیب دیدن فرد به دلیل افتادن و یا حتی مرگ می شود. روش درمان تشنج بسته به علت بروز آن، شامل درمان دارویی، جراحی، تحریک عصبی و رژیم غذایی کتوژنیک است. اما همیشه پیشگیری بهتر از درمان است، بنابراین بهتر است با استفاده از راهکارهای زیر، از وقوع تشنج جلوگیری کنید:

• خواب و استراحت کافی
• مصرف کافی آب
• داشتن رژیم غذایی سالم
• ورزش منظم
• استفاده از روش های کاهش استرس
• عدم استفاده از داروهای غیرقانونی

شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از متخصص مغز و اعصاب ما مشاوره بگیرید.