پوسیدگی دندان به ارتباط میان سطح دندان، کربوهیدرات رژیم غذایی و باکتری های اختصاصی دهان وابسته است. شیوع پوسیدگی های درمان نشده به طور قابل ملاحظه‌ای در کودکان سنین 3 تا 9 سالی که در کشورهای فقیر زندگی می کنند بالاتر است. عامل باکتریال پوسیدگی دندان گروه استرپتوکوک موتانس است.
علت پوسیدگی دندان
با خوردن مواد قندی و حاوی کربوهیدرات تخمیر باکتریال کربوهیدرات ها اتفاق می افتد که منجر به تولید اسیدهای آلی و کاهش PH دهانی می شود. در نهایت مینرالیزاسیون به شکل ضایعه لکه سفید مات روی مینای دندان اتفاق می افتد، حفره دار شدن دندان رخ می دهد که منجر به کلونیزه شدن بیشتر باکتری ها و تکرار این سیکل معیوب می گردد. سوکروز بیشتز از سایر قندها پوسیدگی دندان ایجاد می کند. رفتارهای غذایی از قبیل مصرف نوشیدنی های شیرین با بطری یا مصرف مکرر شیرینی های چسبنده به دلیلی ابقای طولانی قند در دهان پتانسیل پوسیدگی دندان را بالا می برند.
علایم بالینی پوسیدگی دندان
تشخیص پوسیدگی های کوچک با مشاهده مشکل است. پوسیدگی بزرگ با ایجاد حفره یا سطوح تیره روی دندان رویت می شود. پوسیدگی زیاد دندان در شیرخواران و نوپایان تحت عنوان Early Childhood Caries نامیده می شود که به دلیل مصرف مکرر قند در بطری است. روند پوسیدگی در این حالت زودتر شروع می شود و می تواند دندان های پیشین فک فوقانی را هم درگیر کند و سپس به دندان های آسیا گسترش یابد. از سایر عوامل دخیل در پوسیدگی دندان های شیرخواران وضعیت اجتماعی اقتصادی پایین خانواده، سایر اعضای خانواده با پوسیدگی دندان، وضعیت مهاجرت اخیر کودک و مشاهده پلاک های دندانی است.
عوارض پوسیدگی دندان
تهاجم به پولیپ و التهاب پولپ و درد قابل ملاحظه
آبسه دندان و نکروز و تخریب پولپ متعاقب التهاب پولپ
اختلال در تکامل دندان های دائمی
عفونت فضاهای صورت
درمان پوسیدگی دندان کودکان
درمان دندان پوسیده در کودک کمتر از 3 سال به دلیل عدم همکاری با پزشک مستلزم ارام بخشی یا بیهوشی عمومی است. پس از 4 سالگی معمولا می توان با استفاده از بی حسی موضعی مراقبت ترمیم دندانپزشکی را انجام داد. درمان دندان پوسیده با آمالگام سیلور، ترکیب پلاستیکی یا تاج های سیاه نشدنی است. درصورت نیاز به کشیدن دندان ممکن است از space maintainer (نگه دارنده فضا) برای پر کردن جای خالی دندان نیاز باشد تا دندان ها جابجا نشوند و دندان های دائمی بعدی در وضعیت بد قرار نگیرند. درمان عفونت محدود به واحد دندانی را می توان با اقدامات موضعی مثل کشیدن درمان کرد. در صورت بروز عفونت های دندانی همراه با تب، سلولیت و تورم صورت باید انتی بیوتیک خوراکی مصرف کرد. پنی سیلی داروی انتخابی است و کلیندامایسین و اریترومایسین انتخاب های دیگرند. مسکن های خوراکی مانند بروفن برای کنترل درد مفیدند.
پیشگیری از پوسیدگی دندان کودکان
1. فلوراید
موثر ترین روش جلوگیری از پوسیدگی دندان اضافه کردن فلوراید به منابع اب است. کودکانی که اب کم فلوراید مصرف می کنند و در معرض پوسیدگی دندان هستند ممکن است از مکمل خوراکی فلوراید استفاده کنند. وارنیش فلوراید در کودکان پیش دبستانی به علت سهولت استفاده و بی خطری ان به علت تک دوزی بودن ایده ال است. وارنیش فلوراید باید دوبار در سال برای کودکان پیش دبستانی در معرض خطر پوسیدگی و چهار بار در سال برای کودکان دارای خطر زیاد پوسیدگی تحویز شود.
2. بهداشت دهان
مسواک زدن روزانه با خمیر دندان حاوی فلوراید به پیشگیری از پوسیدگی دندان کمک می کند. در کودکان زیر 8 سال والدین باید مسیولیت بهداشت دهان کودک را بر عهده بگیرند.
3. رژیم غذایی
نوشیدنی های شیرین در بطری منع شود. مصرف ابمیوه کودک محدود به 6 اونس در روز و در زمان وعده های عذایی باشد.
4. پوشش دندان
پوشش های پلاستیکی کمی بعد از رویش دندان در کودکان با شیارهای عمیق دندان های اسیا در جلوگیری از پوسیدگی موثر است.
شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از متخصص کودکان ما نوبت بگیرید.
