بیماری آنفلوانزا که در واقع عفونت دسنگاه تنفسی است، به وسیله ویروس های آنفلوانزای (آ) و (ب) ایجاد می شود. ویروس های نوع (آ) دائماً در حال تغییر هستند و عامل شیوع سالیانه آنفلوانزا هستند. این ویروس از طریق عطسه و سرفة فرد مبتلا باعث ابتلای سایر افراد به این بیماری می شود. گاهی نیز ممکن است فرد به دلیل تماس دست آلوده با چشم، دهان یا بینی، دچار این بیماری شود.
بروز بیماری آنفولانزا در کودکان
بروز این بیماری در کودکان زیر دو سال بیشتر و خطرناک تر است. تب ناگهانی بالای 38 درجه، خستگی، بی حالی، کم اشتهایی، اسهال، استفراغ، گلودرد و ورم گلو، سرفه های خشک و گرفتگی بینی و … از نشانه های این بیماری هستند. تنها راه و بهترین راه پیشگیری از ابتلا به این بیماری، تزریق واکسن انفلوانزا و رعایت بهداشت فردی است. این واکسن، یکی از واکسن های مورد نیاز کودکان است که باعث مراقبت از آنها در برابر ویروس های کشنده و خطرناک آنفلوانزا و پیشگیری از ابتلای کودکان به این بیماری می شود. تزریق واکسن به ویژه برای کودکانی که دچار مشکلاتی مانند دیابت، کم خونی، بیماری های قلبی، ریوی و کلیوی هستند، بسیار ضروری است. هر چه کودک از نظر جسمی و بدنی سالم تر باشد، تأثیر واکسن بیشتر است. کودکان خردسال در برابر ویروس عامل این بیماری آسیب پذیر هستند و کودکان زیر دو سال، در صورت ابتلا به این بیماری ممکن است دچار عوارض شدیدی شوند. به توصیه پزشکان، همه مردم، از جمله نوزادان بالای شش ماه، به طور سالیانه در اوایل پاییز و اواخر شهریور، می توانند این واکسن را تزریق کنند. از زمان تزریق واکسن تا تولید پادتن بیماری در بدن، حدود دو هفته طول می کشد؛ بنابراین تزریق واکسن آنفلوانزا در این محدوده زمانی اثربخشی بیشتری دارد و قبل از شروع فصل شیوع این بیماری، بدن برای مقابله با این ویروس خود را آماده کرده است. کودکان زیر 36 ماه باید به فاصله 45 روز و در دو مرحله واکسن آنفلوانزا را دریافت کنند. کودکان 36 ماهه تا 12 ساله، اگر برای بار اول واکسن انفلوانزا دریافت می کنند باید در دو مرحله واکسن تزریق شود. اما افراد بالای 12 سال تنها سالی یک بار باید از این واکسن تزریق کنند. کارشناسان و پزشکان معتقدند کودکان بالای 6 ماه می توانند واکسن آنفلوانزا را دریافت کنند، و برای پیشگیری از ابتلای کودکان زیر 6 ماه به این بیماری باید مطمئن شوید که افرادی که با کودک در تماس هستند بیمار نباشند و واکسن آنفلوانزا را تزریق کرده باشند، تا احتمال ابتلای کودک به این بیماری کاهش پیدا کند.
روش های تزریق واکسن آنفولانزا
واکسن آنفلوانزا به دو صورت تزریقی (حاوی ویروس کشته شده، مناسب برای کودکان 6 ماه به بالا) و استنشاقی (ویروس زنده ضعیف شده، مناسب برای کودکان 5 سال به بالا) موجود است که پس از انجام یک پژوهش وسیع، مشخص شد که کودکانی که نوع استنشاقی آن را دریافت کرده اند ایمنی کمتری نسبت به کودکانی که نوع تزریقی واکسن را دریافت کرده اند، دارند. البته ممکن است کودکانی که واکسن دریافت کرده اند نیز به این بیماری مبتلا شوند، زیرا واکسن نمی تواند تمام گونه های بیماری زای این بیماری را پوشش دهد، البته در صورت ابتلای کودک به بیماری، با وجود تزریق واکسن، بیماری وی شدید نخواهد بود. البته، تزریق این واکسن از کودک در برابر بیماری های شبه آنفلوانزا محافظت نخواهد کرد. از آنجایی که این واکسن حاوی ویروس زنده نیست، تزریق آن باعث بروز بیماری انفلوانزا نخواهد شد. احساس درد در محل تزریق واکسن، شایع ترین عارضه تزریق واکسن انفلوانزا در کودکان و نوجوانان است. البته کودکانی که در معرض ویروس آنفلوانزا قرار نگرفته اند ممکن است دچار تب پایین، خارش و احساس خستگی شوند که این عوارض معمولاً تا دو روز ادامه دارد. این نکته لازم به ذکر است که، کودکان زیر شش ماه، کودکانی که سابقه حساسیت به واکسن آنفلوانزا و تخم مرغ دارند، و کودکان مریض و تب دار (بدون مشورت با پزشک) نباید واکسن آنفلوانزا را تزریق کنند.
شما میتوانید با استفاده از سامانه طبینجا بصورت آنلاین از متخصص کودکان ما نوبت بگیرید.
